✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «تاریخ اَنْدُلُس،عبرتى بزرگ برای مسلمانان(٢)»         روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠٣/١٢ ✍️ مناسبت روز: امروز ٢١ شوال، سالروز پیروزی و فتح مسلمانان و تشکیل حکومت و تمدن بزرگ اَندلس است؛ حکومتی که پس از ٨٠٠ سال شکوه و عظمت و شگفتی‌، برای همیشه از صفحه روزگار حذف گردید! و امروزه جز یک نام و چند ساختمان و موزه از آن هیچ نشانی وجود ندارد! لذا بررسی دلایل شکست و اضمحلال این تمدن عظیم، می‌تواند، درسی بزرگ برای تمامی حکومت‌های اسلامی و بالأخص جمهوری اسلامی ایران باشد! ✍️ با بررسی دقیق تاریخ، می‌توان دو عامل اساسی را به عنوان آسیب‏‌های حکومت اسلامى اندلس برشمرد که عبارتند از: 1️⃣ «اختلاف و تفرقه» خداوند در قرآن کریم، به مسلمانان، دستور وحدت و دوری از تفرقه می‌دهد: 📖 «واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا»: «همگى به ریسمان الهى چنگ زنید و متفرق نشوید!» (آل عمران/١٠٣) در اسلام، یکى از ارکان مهمِ ثبات، امنیت و پیشرفت هر جامعه‌ای، وحدت است و حکومت اسلامی آندلس نیز در سايه همین وحدت و یکپارچگی مسلمانان، بصورت برق آسا، در شبه جزیره ایبرى تشکیل شد! اما پس از چند صد سال، دشمنان بین مسلمانان تفرقه و درگیرى‏ هاى داخلى ایجاد نمودند که همین موضوع، مهمترین علت‏ شکست‏ حکومت بزرگ اندلس شد! ایجاد دشمنى میان دو گروه از اعراب و همچنین برتری طلبی های آنها نسبت به بربرهاى شمال آفریقا به مرور زمان، باعث اختلاف پر دامنه‏اى در اندلس شد! این اختلافات تا بدانجا بالا گرفت که وقتی عالِم بزرگى در مسجد جامع شهر قرطبه، دست به دعا برداشت که «خدایا میان مسلمانان صلح برقرار کن‏!»، او را بى درنگ کشتند! (تاریخ فتوحات اسلامى در اروپا، ص٨٨) در نتیجه این اختلافات، از اوایل قرن پنجم هجرى براى نخستین بار پس از برپایى حکومت بزرگ اسلامى در اندلس، متأسفانه حاکمیت واحد مسلمانان شکست و ٢۶ دولت مستقل و حکومت کوچک اسلامی در نقاط مختلفِ شبه جزیره ایبری به وجود آمد! و هر کدام از دولت‏ها نیز براى توسعه قلمرو خود همواره با همسایگان مسلمان خود درگیر بوده و بالاخره کار به جایی رسید که کم‌کم براى دست‏یابى به مقصودشان به مسیحیان باج داده و با آنها پیمان همکاری می بستند تا با حمایت آنان بر مسلمانان دیگر غلبه نمایند! و پادشاهان مسیحی نیز از این فرصت، کمال استفاده را برده و چون مارى زخم خورده، عُقده شکست‏ هاى چند صد ساله را از دل گشودند و انتقامى سخت از مسلمانان مُتفرق، گرفتند! چنانچه گروه‌های مسلمان، یکی پس از دیگری به دست مسلمانان دیگر نابود می‌شدند! تا بالاخره در سال ٨٩٧ هجرى قمرى، مسیحیان به عمر آخرین حکومت اسلامى در اندلس نیز پایان دادند و یکی از بزرگترین تمدن‌های بشری برای همیشه برچیده شد! (صحنه ‏هاى تکان دهنده در تاریخ اسلام، ترجمه على دوانى، ص١۵١) 2️⃣ «فساد اخلاقى و تعطیل شدن احکام اسلامی» دومین عامل مهم شکست مسلمانان در اندلس را باید پشت کردن به احکام اسلامی و روى کار آمدن حاکمان فاسد و بى بند و بار، دانست! به صورتی که فراگیر شدن فساد، در سطح حاکمیت و جامعه، کم‌کم مسلمانان را، از توجه به صلاح و سلامت و پیشرفت جامعه اسلامی بازداشت و حَمیت و غیرت دینى را در آنها از بین برد، و تنها قدرت‏ طلبى و خوش گذرانى برای آنها اهمیت پیدا نمود! در نتیجه، شهرها یکى پس از دیگرى از تحت‏ حکومت آنان خارج گردید و به تصرف دشمن درآمد و فساد در بین حکمرانان تا بدانجا پیش رفت که يکی از حاکمان آنها به‌نام «معتصم بن صمادح‏»، عاشق دخترى مسیحى شد و به زور او را از پدرش گرفت و بر سر همین موضوع، جنگ و خون‏ریزى بزرگی در میان مسلمانان شکل گرفت! (نورانى اردبیلى، بررسى عقاید و ادیان، ص ٢٩١) در این زمان دشمنان مسیحى که در طی صدها سال همواره از مسلمانان شکست خورده بودند، با طرحِ شیطانىِ تهاجمِ فرهنگی، وارد میدان شدند و با عقد قراردادهایى با حاکمان اسلامی، برای مسلمانان به ایجاد تفریح گاه‌ها، مدرسه‌های‌ مختلط و بازار ایجاد کرده و به تجارت آزاد در بین آنها پرداختند! آنها در مدارس خود به فرزندان مسلمان، بی بند باری و افکار عقیدتی مورد نظر خود را اِلقا مى‏ کردند و با به گردش در آوردن دختران زیباروى مسیحى در تفریحگاه‏ ها، جوانان مسلمان را به آنجا کشانده و با ترویج‏ مشروبات الکلى و بی‌حجابی و فحشا در بین آنها، اعتقادات اسلامی را از جوانان دور نموده و کم‌کم آنان را از درون تهى کرده و بدین ترتیب تمام توان مقاومت و غیرت دینی را از آنان گرفتند! چنانکه یکی از دانشمندان مسلمان در غَم سقوط حکومت اسلامی، چنین بیان مى‏ کند: «اگر گناهان مسلمانان و فرو رفتن آن‏ها در منجلابِ معاصىِ بزرگ و کوچک نبود، هیچ گاه سواران مسیحى بر آنان پیروز نمى‏ شدند!» (همان) 👈 ادامه دارد... 👇👇👇