✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «عرفه، روز دعا و نیایش»         روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠۴/٢٨ ✍️ مناسبت روز: امشب «شب عرفه» از شب های بسیار مبارک و فردا «روز عرفه» از روزهاى بافضیلت در اسلام است؛ در این روز حاجیان از ظهر تا غروب در نزدیکی مکه در منطقه‌ای به نام عرفات توقف می‌کنند و بعضی از مراسم حج را به جا می آورند؛ مؤمنین در سراسر جهان نیز این شب و روز را به عبادت و نیایش سپری می‌کنند لذا ضمن گرامیداشت این ایام مبارک، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ عبادات و دعا، رشته اتصال انسان با مبدأ هستی و قدرت لایزال الهی هستند؛ از این‌رو نمی توان گفت که دعا و عبادات، مخصوص ایّام خاص می باشند! اما زمان‌هایی وجود دارد که فرصت ویژه‌ای برای ارتباط با خداوند است؛ چرا که رحمت خاص الهی در آنها از مبدأ اعلی به سوی بندگان سرازیر می گردد و بنده باید تلاش کند خود را در معرض دریافت آن عنایات و رحمت‌های ویژه الهی قرار دهد! چنانکه پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «اِنَّ لِرَبِّکُمْ فِی اَیّامِ دَهْرِکُمْ نَفَحاتٌ اَلا فَتَعَرَّضُوا لَها: به راستی برای پروردگار شما در روزهایی از روزگارتان عطایا و بخشش‌هایی است، پس هوشیار باشید و خود را در معرض آنها قرار دهید!» (الوافي, ج۹, ص۱۳۱۰) و قرآن کریم نیز می فرماید: «وَذَکِّرْهُمْ بِاَیّامِ اللّهِ»: «و روزهای خدا را به آنان یاد آوری کن!» (ابراهیم/۵) بی‌شک یکی از این ایام ویژه، شب و روز نهم ذیحجّه (عرفه) است که می توان آن را ایام دعا و نیایش نام نهاد! مخصوصاً برای کسانی که توفیق تشرّف به حج و حضور در صحرای عرفات و یا توفیق زیارت حرم مطهر امام حسین (ع) را پیدا کرده‌اند! شیخ عباس قمی (ره) در کتاب شریف مفاتیح‌الجنان درباره «شب عرفه» می‌گوید: «از لیالی متبرّکه و شب مناجات با قاضی الحاجات است و توبه در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب می‌شود و کسی که آن شب را به عبادت بسر آورد، اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد!» وی در رابطه با «روز عرفه» نیز می گوید: «روز عرفه از اعیاد عظیمه [و بزرگ] است، هر چند به اسم عید نامیده نشده و روزی است که حق تعالی بندگانش را به عبادت و طاعت فراخوانده و سفره های جود و احسان خود را برای آنها گسترده و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناک است!» حاجت خواستن از غیر خدا در این روز، کراهت شدید دارد و در روایت آمده که امام زین العابدین (ع) در روز عرفه صداى سائلى را شنیدند که از مردم درخواست‌ کمک مى‌کرد! پس به او فرمودند: «واى بر تو، آیا در این روز از غیر خدا درخواست مى‌کنى؟! و حال آنکه براى بچه‌هاى در رحم، در این روز امید مى‌رود که فضل خدا شامل حالشان گردد و سعادتمند شوند!».[وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۸] ✍️ بشر و بشیر پسران غالب اسدی روایت کرده‌اند، که بعد از ظهر روز عرفه در صحرای عرفات، خدمت امام حسین (ع) بودیم، که حضرت با گروهی از اهل بیت و شیعیان با نهایت خاکساری و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در سمت چپ جبل‌الرّحمه ایستادند و روی مبارک خویش را به سوی کعبه نمودند و دست‌های مبارک را روبروی صورت خود به دعا بلند کردند! سپس مانند مسکینی که طعام می‌طلبد و در حالی که قطرات اشک بر رخسار شریفشان می ریخت، دعای عرفه را انشاء فرمودند! [مفاتیح الجنان، اعمال روز عرفه] این دعا، یکی از دعاهای مأثوری است که از مضامین بلند و معارف عمیق عرفانی و عقیدتی برخوردار است و شرح تفصیلیِ آن، به چندین جلد کتاب نیازمند است! لذا در پایان روزبرگ امروز، تنها به فرازی از این دعای نورانی اشاره می‌نمائیم: «لَوْ حَاوَلْتُ وَ اجْتَهَدْتُ مَدَی الاْءَعْصَارِ وَ الاْءَحْقَابِ لَوْ عُمِّرْتُهَا أَنْ أُوءَدِّیَ شُکْرَ وَاحِدَةٍ مِنْ أَنْعُمِکَ مَا اسْتَطَعْتُ ذَلِکَ إِلا بِمَنِّکَ الْمُوجَبِ عَلَیَّ بِهِ شُکْرُکَ أَبَدا جَدِیدا وَ ثَنَاءً طَارِفا عَتِیدا»؛ امام حسین (ع) در این فراز، با تبیین ناتوانی انسان از ستایش خدا و این که بهترین راه ستایش خدا اظهار ناتوانی است، چنان که توجه به عجز از معرفت، معرفت خداست! اظهار داشته‌اند: که اگر خداوند عمر طولانی به انسان دهد و او در این مدت با کوشش فراوان بخواهد فقط شکر یکی از نعمت‌های الهی را به جا آورد، هرگز نمی‌تواند! زیرا توفیق شکر هر یک از نعمت‌های خدا، خود، نعمت جدیدی است که نیاز به شکر تازه دارد و این شکر جدید نیز نعمت تازه ای دیگریست که باز هم نیز به شکر دیگر دارد... ✍️ تذکر: بخشی از اعمال ویژه‌ی شب و روز عرفه در «گلبرگ احکام امروز» تقدیم گردیده که برای دسترسی به آن می‌توانید به کانال روزبرگ شیعه در ایتا به آدرس زیر مراجعه نمائید: 👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG