✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «ولایت»، شرط قبولی همه‌ی اعمال؟! (٢)         روز جمعه، ١۴٠٠/٠۵/٠١ ✍️ مناسبت روز: امروز سومین روز از «دهه‌ی ولایت و امامت» است و در روز گذشته، در رابطه با عدم پذیرش اعمال، بدون اعتقاد به امامت و ولایت ائمه اطهار (ع) سخن گفتیم و با عنایت به کلام الهی و حضرات معصومین (ع) این موضوع را اثبات نمودیم! امروز نیز به توفیق الهی با بهره‌گیری از ادله عقلی به جواب این مسئله مهم می‌پردازیم که چرا بدون «ولایتِ اهل بیت (ع)» دیگر اعمال ما نیز پذیرفته نمی شود؟! ✅ برای جواب به این مسئله با نگاه عقل و منطق، ابتدا باید بدانیم یکی از اموری که همه‌ی بشریت، آن قبول دارند، اصل «مالکیت» است که عنصر اصلی در مفهوم آن، «تصرف مالک در ملک شخصی» خودش است، به صورتی که تصرفات او به رضایت هیچ کس منوط نمی‌باشد! پس از پذیرش این اصل عقلی، باید بدانیم که خداوند قادر متعال، خالق، صاحب اختیار، و پادشاه و حاکم مطلق همه‌ی عالم است و هر چه او اراده و حکم کند، همان خواهد شد! و طبق قانون مالکیت، هیچ کس حق بازخواست، اعتراض و سؤال در مورد احکام و چگونگی تصرف او در عالم هستی را ندارد! ✍️ خداوند متعال در آیات متعددی از قرآن کریم به این موضوع اشاره نموده است: 🔹 «وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»: «خداست مالک آسمان‌ها و زمین، و خدا بر هر چیز تواناست.» (آل عمران/١٨٩) 🔹 «فَتَعالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَریمِ»: «پس برتر است خداوندى که فرمانرواى حقّ است، معبودى جز او نیست و او پروردگار عرش کریم است» (مؤمنون/١١۶) 🔹 «وَ اللَّهُ یَحْکُمُ لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ وَ هُوَ سَریعُ الْحِسابِ»: «و خداوند حکومت مى‌کند و هیچ کس را یاراى جلوگیرى یا ردّ احکام او نیست و او سریع الحساب است» (رعد/۴١) آنچه از این آیات به دست می آید این است که خداوند قادر متعال، پادشاه قدرتمند و حاکم مطلق جهان است و همه چیز در عالم هستی، براساس خواست اوست و درباره آنچه انجام می‌دهد، هرگز مورد سؤال و بازخواست واقع نمی‌شود! ✅ اکنون با توجه به آنچه گذشت، می‌توان گفت که چه دلیلی برای عدم قبولی همه‌ی اعمال انسان بدون داشتن ولایت، بالاتر از اینکه، خواست خداوند اینگونه تعلق گرفته و «ولایت اهل‌بیت (ع)» را شرط قبولی و صحت اعمال انسان‌ها قرار داده است! 👈 برای روشن تر شدن موضوع، توجه شما را به یک نمونه، جلب می‌نمائیم: در جریان خلقت حضرت آدم (ع) و فرمان خداوند مبنی بر سجده تمامی فرشتگان بر او، و سرپیچی و عدم سجده شیطان برآدم؛ ابلیس به خداوند عرضه داشت: خدایا مرا از سجده بر آدم معذور بدار تا بجای آن تو را آنچنان سجده کنم که هیچ کس تو را آنگونه سجده و عبادت نکرده باشد! ظاهراً هم شیطان در این ادعای خود صادق بود! چرا که قبل از آن، سابقه سجده‌های طولانی و عبادت‌های چند هزار ساله را در پرونده خود داشت! و بنا به فرمایش امیرالمومنین (ع)، فقط دو رکعت نماز شیطان، چهار هزار سال بطول انجامیده بود که معلوم نیست از سال‌های دنیوی بوده یا سال‌های اخروی! لذا شیطان از خدا خواست تا فقط او را از سجده برآدم معاف کند و در عوض خدا را چنان سجده ای کند که هیچ کس آنگونه خدا را سجده و پرستش نکرده باشد! اما خداوند درخواست شیطان را رد کرده و فرمود: «مرا به عبادت تو احتیاجی نیست، من از تو می‌خواهم آنچه را که من گفته‌ام انجام دهی، نه آنچه را خودت می‌خواهی و می‌پسندی!» و در قرآن تأکید نمود: «فَسَجَدَ الْمَلائِکَةُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ * إِلاَّ إِبْلیسَ اسْتَکْبَرَ وَ کانَ مِنَ الْکافِرینَ»: «پس تمام فرشتگان بدون استثناء سجده کردند * مگر شیطان که غرور و تکبر ورزید و از زمره کافران گردید» (ص/٧٣و٧۴) 💠 نتیجه کلی اینکه، خداوند که آفریننده و مالک و حاکم بر انسان و کل عالم هستی است، اعمال و عبادات آدمی را فقط و فقط از آن طریق و مجاری و شرایطی که خود تعیین فرموده است، می پذیرد و لا غیر! و اصلی‌ترین مجرا و شرطی که خداوند برای پذیرش اعمال قرار داده، پذیرش ولایت اهل بیت عصمت و طهارت (ع) است، لذا بدون داشتن ولایت، هیچ یک از اعمال و طاعات و عبادات بندگان، ارزش و اعتباری نخواهد داشت و مورد قبول درگاه خداوند قرار نخواهند گرفت! https://eitaa.com/ROOZBARG