✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «نهضت علمی، خدمتی بزرگ به بشریت ٢» روز جمعه، ١۴٠١/٠٣/٠۶ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت امام صادق (ع)، ششمین امام معصوم و جانشین پیامبر اسلام (ص) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن خود را با سلام و صلوات به روح بلند این امام همام آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته در رابطه با «نهضت علمی» امام به‌عنوان خدمتی بزرگ به جهان بشریت سخن گفتیم؛ اما متأسفانه بعضی از افراد ساده‌اندیش در طول تاریخ، این نهضت علمی را زیر سؤال برده‌اند که چرا امام در چنین موقعیت ویژه زمانی در برابر غاصبان خلافت، قیام و مبارزه‌ی مستقیم نکردند! در حالی که بنی‌امیه و بنی‌العباس هر دو ضعیف بودند و امام صادق (ع) نیز از چنان آزادی و اقبالی برخوردار بودند که توانسته‌اند بیش از چهار هزار شاگرد را در مکتب خود تربیت نمایند؛ لذا دوران امامت چند ده ساله‌ی حضرت را بی‌فایده و یا بسیار کم فایده خوانده‌اند! البته این برداشت جاهلانه از آن روست که این افراد از قدرت علم و دانش، و نقش آن در تشکیل حکومت و تمدن اسلامی غافلند! و مسلماً مقصود و هدف امام صادق (ع) از نهضت بزرگ علمی را درک نکرده‌اند؛ و نمی‌دانند که در نگاه اسلام، علم و دانش به عنوان یک قدرت و عامل اصلی و اساسی ایجاد حکومت و سلطنت است؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «العِلمُ سُلطانٌ، مَن وَجَدَهُ صالَ بِهِ، ومَن لَم يَجِدهُ صيلَ عَلَيهِ»: «دانش، سلطنت و قدرت است، هر كه آن را بيابد، با آن يورش برد و هر كه آن را از دست بدهد، بر او يورش برند» (شرح‏ نهج‌البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲۰، ص ۳۱۹) بر همین اساس امام صادق (ع) در دورانی که آمادگی نسبی خاصی برای تشکیل حکومت اسلامی فراهم بود، خط و استراتژی کلی امامت و رهبری خود را به عنوان یک «مبارز» واقعی در سه محور اصلی پی‌ریزی نمودند؛ که رهبر معظم انقلاب در «کتاب پیشوای صادق» خود، این سه بُعد را به خوبی ترسیم کرده‌اند: ۱- تبیین و تبلیغ مسأله‌ی امامت و ولایت؛ ۲- تبلیغ و بیان احکام دین به شیوه‌ی فقه شیعی و نیز تفسیر قرآن بر اساس بینش شیعی؛ ۳- ایجاد تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک سیاسی؛ از نگاه اسلام، این سه محور، یعنی «امام»، «علم» و «امت» در واقع سه ضلع تشکیل حکومت و تمدن اسلامی است؛ هر چند که اقتضائات خاص آن دوره ایجاب کرده که امام صادق (ع)، ضلع «علم» را به عنوان یکی از مهم‌ترین پایه‌های قدرت در تشکیل نظام اسلامی، بیشتر تقویت نمایند؛ حضرت صادق (ع) در این دوران ویژه، یا باید وارد کار سیاسی و مبارزه‌ی علنی می‌شدند که با توجه به آماده نبودن کامل شرایط آن زمان و وجود جهل بسیار در مردم، چه‌بسا به یک انتحار سیاسی دست می‌زدند! و یا این‌که به یک انقلاب صامت و بنیادی روی می‌آوردند و با کار فکری و مبارزه‌ی با تحریف دین، درحقیقت شاهرگ دستگاه خلافت را می‌بریدند؛ دستگاهی که با تکیه بر دین انحرافی تشکیل شده و بر جهل مردم استوار بود؛ لذا امام صادق (ع) با درک دقیق اوضاع و بصیرت کامل، تصمیم گرفتند که با مجاهده علمی و تبیین اسلام ناب محمدی، مبانی حکومت کفر را ساقط کنند تا حکومت‌ اسلامی بر پایه‌ی قدرت علم و دانش، و فهم مردم بنا شود؛ ✍️ در نتیجه باید امام صادق (ع) را رهبری متفکر و دوراندیش، و مبارزی بزرگ، و مجاهدی خستگی‌ناپذیر بدانیم که با «نهضت علمی» خود، بشر را از تاریکی جهل و نادانی نجات داده‌ و ظرفیت یک حکومت به معنای واقعی اسلامی را فراهم نموده‌اند. 📚 برداشتی از کتاب «پیشوای صادق» نوشته حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG