کربلایی بودن با کربلایی شدن متفاوت است. آیا می دانستید در بین اصحاب امام حسین(ع) فردی وجود داشت که از صبح تا غروب عاشورا پا در رکاب کربلاییان جنگیده و مشق عشق نمود اما با معشوق شرط کرده بود هنگامی که یاران به شهادت رسیدند او از معرکه بگریزد و جانش آسیبی نبیند؟ آن شخص ضحاک بن عبدالله بود که با امام حسین(ع) قول و قراری گذاشته بود و هیچکس هم از این عهد خبردار نبود و او با اسبی که از پیش در خیمه ای مخفی کرده بود بگریخت. شهید آوینی در کتاب فتح خون می فرماید: " عبادت مشروط کرم ابریشمی است که در پیله خفه می شود و بال های رستاخیزی اش هرگز نخواهد رُست". اینگونه شروط در مسیر عبادت حجابی است که تو را از پیوستن به احرار باز می دارد. اینگونه شروط قلاده ای است که شیطان بر گردن تو انداخته است و با آن تو را از صحرای کربلا و از رکاب حسین(ع) می رباید. روز نوشت های من. https://eitaa.com/roozneveshthayeman