دهر هیچ کس را ناآزموده رها نمی‌کند؛ صبورانه در کمین می‌نشیند تا تو را به دام امتحان درآرد و کارت را یک سره کند که اِنَّ رَبَّکَ لبالمرصاد. دنیا صراط آخرت است. اگر تو را چشم بود، می دیدی قیامتت را که در این عرصه برپا شده است! اگر این جا با حسینی، آن جا نیز با حسینی و اگر این جا با یزید، نیک بنگر، آنک یزید است که تو را به سوی جهنم امامت می کند. کربلایی بودن با کربلایی شدن متفاوت است. عبادت مشروط، کرم ابریشمی است که در پیله خفه می شود و بال های رستاخیزی اش هرگز نخواهد رُست. اینگونه شروط در مسیر عبادت حجابی است که تو را از پیوستن به احرار باز می‌دارد. اینگونه شروط قلاده ای است که شیطان بر گردن تو انداخته است و با آن تو را از صحرای کربلا و از رکاب حسین(ع) می‌رباید. کلام را برای بیان راز نیافریده اند. مفتاح گنجینه راز، سکوت است، نه کلام.