آيه شریفه ۲۴از سوره مبارکه " شوری    " تقدیم می گردد  اعوذ بالله من الشیطان الرجیم          أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَإِن يَشَإِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلَىٰ قَلْبِكَ وَيَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَيُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﺑﻠﻜﻪ [ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ ﺳﺒﻚ ﻣﻐﺰ ]ﻣﻰ  ﮔﻮﻳﻨﺪ : [ ﺩﺭ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻳﻪ ﻣﻮﺩﺕ ] ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ! ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ، ﺑﺮ ﺩﻝ ﺗﻮ ﻣﻬﺮ ﻣﻰ  ﻧﻬﺪ [ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﺴﺘﻦ ﺑﺎﺯ ﺍﻳﺴﺘﻲ ، ﻭﻟﻲ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﺴﺘﻦ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻨﺰﻫﻲ ، ﺍﻳﻦ ﺗﻬﻤﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎﺭﺩﻟﺎﻥ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻣﻰ  ﺑﻨﺪﻧﺪ ] . ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﻃﻞ ﺭﺍ ﻣﺤﻮ ﻣﻰ  ﻛﻨﺪ ﻭ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﺵ [ ﻭ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻣﻨﻄﻘﻲ ﻭ ﻣﺴﺘﺪﻟﺶ ]ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﻣﻰ  ﺳﺎﺯﺩ ; ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺍﻭ ﺑﻪ ﻧﻴّﺎﺕ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺳﻴﻨﻪ ﻫﺎ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ .(٢٤) پیام ها و نکته ها آیه به ادامه آیه قبل اشاره دارد. این آیه  ادامه آیه قبل در زمینه رسالت و آجر رسالت و مودت ذوی القربی است در ادامه آیه .."بر قلب تو مُهر می نهد "اشاره به استدلال منطقی معروفی که می گوید اگر کسی دعوی نبوّت کند و معجزات و آیات بیّنات بر دست و زبان او ظاهر شود و مورد حمایت و نصرت الهی قرار گیرد امّا بر خدا دروغ بندد ،حکمت خداوند ایجاب می کند که آن معجزات و حمایت خود را از او بگیرد و رسوایش سازد . اول :بعضى كه نمى‌خواستند مودت ذوی القربی را رسالت شمرند گفتند: پيامبر به خدا دروغ بسته كه مى‌گويد مزد رسالتم مودّت قربى است. «أَمْ يَقُولُونَ افْتَرى‌» دوم :براى روشنگرى بايد شبهات را طرح و پاسخ داد. أَمْ يَقُولُونَ‌ ... فَإِنْ يَشَإِ اللَّهُ‌ سوم :افترا از هيچ كس پذيرفته نيست. «يَخْتِمْ عَلى‌ قَلْبِكَ» (اگر پيامبر كوچك‌ترين دروغ بر خدا مى‌بست، كذب وى فاش و از نعمت دريافت وحى محروم مى‌شد.) چهارم : مهر نهادن بر دل بزرگ‌ترين عذاب الهى است، چون كيفر بزرگ‌ترين گناه مى‌باشد. افْتَرى‌ ... يَخْتِمْ‌ پنجم : قلب مركز دريافت وحى است. «يَخْتِمْ عَلى‌ قَلْبِكَ» ششم : سنّت خداوند بر محو باطل و پايدارى حقّ است. يَمْحُ اللَّهُ‌ ... يُحِقُّ الْحَقَ‌ هفتم : خداوند پيامبرش را با وعده نابودى باطل و پيروزى حقّ دلدارى مى‌دهد. يَقُولُونَ افْتَرى‌ ... يَمْحُ اللَّهُ الْباطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَ‌ هشتم : پيامبر نه تنها به خدا افترا نبسته بلكه فكر افترا هم ننموده است. زيرا خدا به اسرار نهفته سينه‌ها آگاهى كامل دارد. «إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»