برخی چهره ها که چهره شدنشان را از صدقه سر همین نظام و انتخابات دارند، یا تا لحظه آخر نیامدن و یا در آن دقایق پایانی اخذ رای جوری آمدن که فکر می‌کردند یک ایران در خماری آمدن یا نیامدنشان می‌ماند. انگار که برای آمدن و رای دادن زیر لفظی می‌خواهند. بعضی مسیر انقلاب را پیدا می‌کنند؛ اما در میانه راه توقع دارند کسانی پیدا شود تحویلشان بگیرد،‌ تشکر کنند، او را ببینند، به خاطر حرکت در این مسیر ناز او را بکشند،درب را به رویش باز کنند و اگر نشد می برد،نق میزند، ادا اطوار در می‌آورد و رفتاری از خود بروز می‌دهد که مشمول ضرب المثل‌های ملانصر الدینی شود. خدا آخرو عاقبت ما را مثل این مرد کاپشن چرمی نکند.