شعر جنود عقل و جهل مثل شکوفه ی سیب عشق است آرزومان یا مثل بذرِ در خاک نور است جستجومان مثل پرندگان ما در اوج شادمانیم حیف است عمر خود را کنج قفس بمانیم دنیا پر از دو راهی است مائیم و شک و باور یک سو مسیر جهل و عقل است سوی دیگر سرباز های جهلند کبر و حسد، خیانت سرباز های عقلند صبر و وفا ، قناعت از نردبان دنیا بالا بیا برادر از این قفس رها شو ای جان تو کبوتر با عقل همنشین و از جهل در امان باش از خاک سر بر آر و در اوج آسمان باش جوشیده چارده نور از چشمه ی محبت باید شبیهشان شد در جاده ی سعادت بر خیز تا بسازیم آینده ی جهان را باهم بیا بگوییم یا صاحب الزمان را شعر و ملودی و صدا سیدمحمدصادق آتشی