⭕️ نقدی بر «نقدِمعنویت‌های نوپدید» ♦️ بسیاری از نقدهای تولیدشده، فهم دقیقی از معنویت‌های نوپدید ندارند و این بزرگ‌ترین نقیصه آن‌هاست. در حالی‌که در نقد، ابتدا باید مسئله مورد نظر را به طور دقیق فهم نماییم، آنگاه به بررسی ابعاد و زاوایای آن بپردازیم. در روایت آمده -نقل به مضمون- حق و باطل وقتی به هم مخلوط می‌شوند، گمراه‌کننده‌اند ولی باطلِ صرف، گمراه کننده نیست و قاعدتاً کسی به آن جذب نخواهدشد. مشکل، زمانی است که حق و باطل با هم ممزوج می‌شود و اتفاقاً هرچه این ترکیب و ممزوجیت،‌ پنهان‌تر و ظریف‌تر باشد نقد آن نیز مشکل‌تر خواهد بود. بعضی نقدها چنان این جنبش‌ها را از ریشه می‌زنند که و تمام انواع باطن‌گرایی و معنویت‌خواهی نیز به چالش کشیده می‌شود. 🔹شک نیست، ترکیبی که به اسم در عصر جدید درست شده، کاملاً باطل است و باید با آن مقابله کرد، منتها روش مقابله با این‌ جنبش‌ها قابل بحث است. نکته قابل‌تأمل، آن است که هرچند ترکیب این‌ معنویت‌ها باطل است اما اجزای درستی در آن‌ها وجود دارد که شامل امور واقعاً خوب، مؤثر و آرامش‌بخش می‌شود و ممکن است نکات خیلی خوبی باشد که بتوان در زندگی‌ اجرا کرد. مثلاً، توجه به استعدادهای درونی، بصیرت‌ها و حکمت‌ها، هیچ اشکالی ندارد، اما ظرفیت افراد نیز متفاوت است و نمی‌توان برای همه، یک نسخه واحد پیچید، لذا در این عرفان‌واره‌ها ممزوجیت حق و باطل، مشکل‌ساز می‌شود. ↩️از طرفی، باید پذیرفت که در خلاً تأمین نیاز‌ها و درمان یک فرد در عصر اضطراب و افسردگی‌، معنویت‌ها به‌تدریج جای آن‌‌ها را پر خواهندکرد. بنابراین، ابتدا باید بپذیریم که نتوانسته‌ایم معارف عمیق دینی را در بسته‌های متناسب با سطوح فکری، علمی، ایمانی، سنی و جنسی افراد ارائه دهیم. نیز با سوءاستفاده از این فضا و خلأها سر برمی‌آورند. @feraghvaadyan