ورس ۱ : انقدر زیاده درد نمیدونم از کجاش بگم بچه ای رو دیدم که روده هاش بیرون از شکم پناه به میکروفون که از غمم کم بشه یکم با اینکه پایینمو عاملاشون نوک این هرم ستمکارا نمیتونن رخ مظلومو بگیرن حتی کل رسانه هام کنن برده مردمو تشم مثه کرم توی قلاب مفهومو میگیرن هرچند کبک کَلشم کنه باز توی برف گمو روز و شبا بارون میاد و فسفر سفید قبل خواب لالایی بچه ها زوزه ی موشکه با اینکه روی نوزاد و زنا مثه گچ سفید ولی زیر شورت سرباز‌ اسرائیلی پوشکه نمیمیره مقاومت حتی اگه از همه جهتا بشن محاصره نمیکنه مهاجرت برا رگه غیرتشونه میکنن مقابله با موشا کورس : آخرین قطره ی خونم باشه توی رگم نمیتونم از این مقاومت نگم نمیتونم داد مظلومو ببینم اهمیتیم ندم کمتر از سگم من از جنس همین آدمام مرزهای جغرافیایی نکردش منو دور یه جوون شجاع فلسطینیم که پشت ظلمت غاصبا میگرده دنبال نور ورس ۲: تو تعجبم سکوت این همه کشورا بعدِ این همه جنایت روبروی چشمشون تهش یه حیدر میاد میکنه در خیبرا تاریخ نشون داده میده نشونی به اون نشون وارث زمین که همین مستضعفان وعده ی خدا که روی باطلو نمیبینه به سرخ خون آزاده ها شد سبز جهان که آرامش باطنی روی قاتلو نمیگیره ته قصه ، غصه باقی نمیمونه همیشه یه روزی هم زده میشه این آفتا اّ ریشه کِیه که مظلوم خوبه ی داستانمون جری شه بکش بکش و بگه این آخریشه انتقام سختو میگیریم با حذف لونه موش خوش اومدی به پایان داره میاد بوش ترور کنید مارو ، زنده تر میشیم چند هزار تا شهید دادیم و این چند نفرم روش کورس : آخرین قطره ی خونم باشه توی رگم نمیتونم از این مقاومت نگم نمیتونم داد مظلومو ببینم اهمیتیم ندم کمتر از سگم من از جنس همین آدمام مرزهای جغرافیایی نکردش منو دور یه مسلمون پشت برادرشه که اگه بمیره هم تو کتش نمیره حرف زور جوون شجاع فلسطینیم که پشت ظلمت این غاصبا میگرده دنبال