⛔️مسیرِ رسیدن، مغفول در روایتِ فیلم‌ها و مجموعه‌ها ❓ چطور ممکن است بازیگران اصلی فیلم‌هایی با محوریت تاریخ معاصر مثل دستگیری ریگی در فیلم «روز صفر» یا نمایش خباثت گروهک ریگی در فیلم «شبی که ماه کامل شد» حاضر شوند اما تحولی شناختی در آنها مشاهده نشود و بلکه برعکس، سر بزنگاه‌ها با کنشگری فعال در طرف نادرست قرار گیرند؟! ❓چطور برخی از افرادی که در ساخت «ماجرای نیمروز» دخیل بوده‌اند و نقش منافقین را به تصویر کشیده‌اند در جنگ ترکیبی ۱۴۰۱ که دست منافقین به وضوح عیان بود، بازگو کننده‌ی خواسته‌های منافقین شدند! ❓ مخاطب جوان و نوجوانی یله و بی‌اطلاع امروزی چگونه و از چه طریقی باید به ادراک درستی از این انسان‌ها برسد؟ در کدام یک از فیلم‌های با مضامین دفاع مقدسی و روایت شخصیت‌های قهرمان، صحنه‌های هنرمندانه از عمق شخصیت این افراد طلوع یافته است؟ متاسفانه آنقدر در به تصویر کشیدن مسیرِ رسیدن این بزرگواران به چنین نقطه‌های عظیمی از انسانیت تعلل شده که احمقی مانند «فرح» ادعا می‌کند، جوانان دفاع مقدس حاصل از جامعه‌ای است که شاه ترسو آن را ایجاد کرده بود!! ❓براستی در کدام فیلم‌های دفاع مقدس می‌توان مسیرِ رسیدن شهدا به عمقی که در وصیت‌نامه‌هایشان هویداست را یافت؟ ❓اگر معنویت تنها با نمایش وضو و یک نوحه و عکس و تک جمله و... به نمایش دربیاید، ظلم به ملت‌های آزاده‌ی جهان نیست؟! در کدام یک از فیلم‌های تحسین شده اخیر؛ می‌توان انتظار شناخت عمیق مخاطب و عامل حرکت را یافت؟ 🖇مطالعه مطلب کامل و تفصیلی👇 http://roubesh.ir/post/1850 📝زهرا خندان 📡 اخبار جهان هنر/ روبش 🆔 @roubesh