الاعتماد؛ یار دوازدهم الاتحاد؟! -۱
🔹سیاست بازی و مطابق راهبرد بیگانگان نوشتن، انسان را کور و کر می کند؛ مثل همین نوشته عباس عبدی در روزنامه اعتماد:
🔻"لغو بازي در ورزشگاه اصفهان نشان داد رسیدن به عاديسازي شرايط ايران فراتر از اقدامات موردي است و نيازمند آسيبشناسي و اصلاح رويكرد عمومي حكومت است.
🔻اين كه ماجرا تقصير كي بوده و در نهايت چه حكمي صادر خواهد شد، در روزهاي اينده مشخص ميشود، ولي پيش از اين كه هر حكمی صادر شود، يك مساله به نسبت روشن است. سياست در ايران ميل به تصرف همه عرصهها دارد و هر شيء يا موقعيت و حتي افرادی، فقط يك ابزار براي پيشبرد هدف سياسي است، و برای هیچ حوزهای، استقلال قائل نیست.
🔻اين رفتار تا هنگامي كه در تقابل با تعهدات بينالمللي قرار نگرفته به ظاهر مشكلي ايجاد نميكند. ولي در عرصه بينالمللي بويژه ورزش مشكلآفرين ميشود.
♦️رويكرد غالب در ايران نميخواهد بپذيرد كه سياست مثل هر حوزه ديگر، هر چند مرتبط با ساير حوزههاست، ولي استقلال نسبي و مرزهاي شناخته شدهاي دارد".
🔹اولا نویسنده به اذعان خودش، قبل از این که بداند ماجرا چه بوده، پیشداوری کرده؛ یعنی قضاوت غرض ورزانه و سوگیرانه.
🔹ثانیا بهانه تیم سعودی برای بازی نکردن مقابل تیم سپاهان، اگر به خاطر فشفشه بازی و ترقه بازی پر هیجان تماشاگران باشد -که ظاهرا همین هم هست- ماجرا چه ربطی به سیاست دارد؟!
🔹اگر بهانه، حضور سردیس شهید سلیمانی باشد، بلا تشبیه، تصاویر حکام سعودی هم در ورزشگاه های عربستان خودنمایی می کند و این قاعده در بسیاری از کشور های دیگر هم جاری است.
🔹بنایراین چرا باید تصویر قهرمان ملی ایرانی و فرمانده مبارزه با تروریسم در منطقه باید، نویسنده روزنامه اعتماد را اذیت کند؟ اگر تصاویر نباید، در همه استادیوم های دنیا نباید؛ و اگر باید، چرا تایید بهانه جویی حریف؟! مگر اعتماد، روزنامه ای سعودی و یار دازدهم الاتحاد است؟
🔹ثالثا از نویسنده (محکوم پرونده فروش اطلاعات به بیگانگان) هیچ عجیب نیست که ادعا کند ورزش سیاسی نیست و حال آن که در قبله امثال وی در غرب، ورزش به شکل گل درشتی، ابزار سیاست بازی شده است؛ فقط چند سند از هزاران نمونه را مرور کنید:
💢ادامه دارد
✍محمد ایمانی
🇮🇷
تحلیل سیاسی و جنگ نرم
✍@tahlile_siasi
✍@tahlile_siasi