نصیری چرا چپ کرد؟! نصیری به روایت نصیری... اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹آقای مهدی نصیری در مجموعه یادداشت‌هایی به سرگذشت دگردیسی سیاسی/فکری خود اشاراتی دارد که قابل تأمل و عبرت‌آموز است! 🔹چند نکته در مورد یادداشت شماره ۴: ۱. برخی مدعاهای او تهافت دارد؛ او در ابتدای یادداشت می‌گوید: "انتشار صبح تا سال ۷۹ ادامه یافت" بعدتر می‌نویسد: "صبح را در سال ۷۸ تعطیل کردم" وقتی در چنین مسئله مهمی پیرامون کارنامه مطبوعاتی خودش اینچنین متعارض می‌نویسد، نمی‌توان در مسائل مهم‌تر که طبعا اطلاعش از آنها کمتر است، دقیق و درست قلم بزند! ۲. نوشته است بعد از ملاقات با رهبری و گزارش فساد وزارت نیروی زنگنه به ایشان؛ "به دلیل عدم هرگونه برخورد با این زوایای بازشده فساد، اولین شوک جدی نسبت به ضعف حکمرانی در جمهوری اسلامی" را تجربه کرده است! این بنده خدا توهم می‌کرده به صرف یک گزارش مطبوعاتی که خود می‌گوید در آن سندی بر نقش وزیر هم در آن نبوده، می‌بایست برخورد آهنین صورت می‌گرفته تا او دچار "شوک جدی" نشود! حتما اگر آن زمان برپایه گزارشات نصیری برخوردی صورت می‌گرفت، خود او همین را بهانه "شوک جدی" جدید معرفی می‌کرد و طلبکار نظام می‌شد که چرا بر پایه ادعاهای ژورنالیستی، برخورد صورت گرفته است. از قضای روزگار همین نشانه‌ای است بر درایت در حکمرانی که برخورد با فساد با لحاظ پیچیدگی‌های آن صورت پذیرد! می‌فرمایید کدام پیچیدگی‌ها، عرض می‌شود؛ همین آقای زنگنه با همان سابقه مشعشع مگر بالانشین یکی از پرپول‌ترین و مهمترین وزارتخانه‌های کشور در دوران حکمرانی دولت روحانی نبود؟! مگر نصیری از ستایشگران دولت روحانی و رويکرد حکمرانی او نبود؟ او مگر هم‌اکنون مدافع امثال آقای هاشمی نیست؟ مگر مفاسد قوه مجریه را می‌توان از مبانی و کارنامه هاشمی جدا تصور کرد؟ این همان پیچیدگی‌های برخورد با فساد است؛ کسانی که به گوشه‌ای از دستگاه حکمرانی(ولو به درست) نقدی دارند، گاه خودشان در جایگاه حامیان دوآتشه مدیرانِ بالادستیِ همان دستگاه فسادخیز قرار دارند و در واقع دچار تناقض رفتاری‌اند! ۳. نصیری که اکنون در نقش تطهیر کننده و مدافع اردشیر زاهدی جلوه کرده و به خاطر عدم ورود یک کودتاچی درباری به ایران، نظام اسلامی را بدهکار و متهم جلوه می‌دهد، خودش با خودش درگیر است! اینگونه مواضع سطحی و سستِ او نشان می‌دهد مبنایی برای مطالبه‌گری ندارد و با همین نگاه اگر کارنامه‌اش را بررسی کنیم، بعید نیست از این مواضع سطحی و سست نمونه‌های بیشتری بیابیم! حالا نظام اسلامی و خصوصا رهبری، بخاطر آنکه برداشت‌ها و رهیافت‌های چنین فردی در مورد فساد را مبنای برخورد قرار نداده، شایسته نقد است یا شایسته تقدیر؟ حتما همه یافته‌های وی در عرصه فسادستیزی، غلط نبوده و نیست؛ چه اینکه خدمات و نقاط مثبت کارنامه نصیری در مقابله با مفاسد فکری و سیاسی نیز نباید نادیده گرفته شود؛ اما اینکه یک ژورنالیست توقع داشته باشد ولی فقیه تابع نظر او باشد و اگر نظرش منشأ اثر کوتاه‌مدت نشد، دچار شوک می‌شود، خب بیش از آنکه نشانه ضعف حکمرانی باشد، نشانه #ضعف‌نفس خود اوست! حتی اگر تمام مستندات او درست هم که بوده باشد، ملاحظه پیچیدگی‌های مقابله با فساد و اقتضائات حکمرانی، در قضاوت نهایی‌مان، شرط عقل است! ۴.گفته در سال۸۰ به عنوان معاون سیاسی شورای سیاستگذاری ائمه جمعه دعوت به کار شده است. پرسش این است آیا این انتخاب بر اساس صلاحیت‌ها و توانمندی‌ها و در فرایندی طبیعی شکل گرفته یا نقش عنصر سمنانی بودن را نیز باید دخیل دانست؟ اگر دخیل نبوده و بر اساس شایسته‌سالاری به آن پست مهم رسیده، یعنی در آن دوران فردی بالاتر از حد و حدود او یافت نشده است!(ریاست وقت شورا خرداد ۷۹ مسئولیت را تحویل گرفته و ۸۰ نصیری در سمت مهم معاونت سیاسی قرار گرفته است!) همین سؤال در مورد فعالیت در دفتر نمایندگی رهبری در دوبی هم مطرح است! و صد البته این سنخ پرسش‌ها برآمده از اقتضائات مواجهه جدلی با امثال نصیری است و در این یادداشت در صدد ارزیابی کارنامه ریاست وقت شورای سیاستگذاری نیستیم. چنانکه قصد تعریض به کارنامه نماینده رهبری در دوبی(که از افراد پاکدست و خوش طینت و خدوم است) نیز اصلا مطرح نیست. اما نصیریِ همیشه پرهیاهو و همیشه طلبکار خوب است پاسخ دهد بر چه اساسی انتخاب شده و در مدت حضور در این مناصب چه کارنامه‌ای دارد؟! این مسئله نشانگر نقش امثال نصیری در ایجاد فضای غیررقابتی در برخی لایه‌های میانی عرصه سیاسی است و مشخص می‌کند این عناصر، خود باید در جای متهم بنشینند و نه شاکی! ۵.امثال مهدی نصیری در گام اول و چهل ساله نخست جمهوری اسلامی کم نبوده اند؛ بازخوانی سرگذشت آنان بسیار ضروری و مایه عبرت است! به راستی؛ ژورنالیست‌های پرشوری چون نوری‌زاد، طبرزدی، خزعلی، تاج‌زاده، فاتح، مهاجری و دیگران، چرا چپ کردند؟ آیا مسیر نصیری به همان سمت کج شده؟! @rozaneebefarda