الفلامخمینی و تکرار شایعه برخورد تند امام و آیتالله حکیم!
#اختصاصی|| الفلام تحریف؛ پرونده ویژه روزنه در نقد
#الفلامخمینی/ یادداشت ۵
@rozaneebefarda
🔻🔻🔻
🔹در پی ورود امام به نجف اشرف در تاریخ 1343.7.26 (پس از رهایی از تبعیدگاه ترکیه) دو نامه و یک خاطره از سه نفر روحانی در دست است كه درباره ورود امام به نجف و ديدار او با مراجع، گزارشاتی داده اند.
🔻آن دو نامه، همزمان با روزهايی است كه امام وارد نجف شده و از این جهت دقیق و قابل اتکا است ليكن خاطره، پس از گذشت چهل سال از آن روز و روزگار بازگو شده و با خطاهای آشكاری همراه است؛ ليكن نامه ها با دقت و صحت و امانت و دور از گزافه گويی نوشته شده است.
نویسنده الفلامخمینی به آن دو نامه هيچ گونه اشاره ای نمیكند که جای سوال و ابهام جدی دارد!
🔻شگفت آور اين است كه نويسنده خاطراتی را كه چهل سال بعد گفته شده و آكنده از خطا و نارواگويی است را مورد استناد قرار می دهد و آنها را اعتبار می بخشد و در عین حال از مکتوبات دقیق و اسناد متقن به آسانی عبور میکند؟
🔻 بهبودی گزارش نادرست مربوط به یکی از روحانیان ساکن نجف را كه درست چهل سال پس از گذشت دیدار و گفت و گوی تاریخی امام با آیتالله العظمی حكيم و با لسانی غیردقیق و پرخطا به روایت آن دیدار پرداحته، به عنوان یک منبع معتبر دانسته و روايت این دیدار را چنین بازگو كرده است:
«... رفته رفته گفت وگوی آن دو [خمينی- حكيم] تند شد و نصرالله خلخالی با خنده و رها كردن چند جمله خود را وسط انداخت و گفت و گو را پایان رساند.»(الف لام، ص517)
این مطلب و تندی میان آیتالله حکیم و امام در آن دو نامه وجود ندارد. شگفتآور اينكه نويسنده الف لام در بررسی اسناد ساواک نیز كوچکترين گزارشی از رد و بدل شدن سخنان تند و درشت ميان امام و آقای حكيم نيافته است. بی ترديد اگر چنين برخوردی ميان آن دو بزرگوار پيش میآمد مسئولان و مقامات ساواك بيش از هر مقام ديگری خواهان بهرهبرداری از آن بودند و آن را برجسته میكردند و روی آن مانور می دادند.
🔘آنها كه در مجلس ديدار امام با آقای حكيم حضور داشتند و آن را روايت كردند (چه مأموران ساواک كه آن گفت و گوها را ضبط كردند يا به ياد سپردند و به تهران گزارش دادند و چه روحانيان همراه امام و دوروبریهای آقای حكيم) هم نظر بودند كه موضوع بيماری آقای حكيم و پيشنهاد امام به او (برای سفر به ايران برای مداوا) راه گفت و گو پيرامون اوضاع سياسی ايران و بايستگی مبارزه با شاه را باز كرد و در پايان اين گفت وگو نيز همه آنها كه در جريان اين گفت وگو بودند هم نظرند كه سخن امام با اين فراز پايان يافت: «شما اقدام و قيام نماييد؛ من اولين كسی خواهم بود كه از شما تبعيت خواهم کرد.(نهضت امام خمینی، ج2، ص223)
🔹بهبودی بر خلاف تمام مستندات متقن که حاکی از یگ گفتگوی جدی و محترمانه را بعنوان دیداری عامیانه که احیانا در آن پرخاش و تندگویی نیز در ميان اين قلمداد کرده و پادرمیانی و خود وسط انداختن مرحوم نصرالله خلخالی را پایانبخش این دیدار عنوان کرده است.
🔹البته پیش از این، برخی نویسندگان دیگر نیز به نقلهای مخدوش در مورد این دیدار تمسک کرده و روایتهای خندهآوری از برخورد دو تن از بزرگان با یکدیگر نقل کرده اند!
🔻استناد نويسنده الف لام به برخی خاطرات غیزدقیق، درباره گفت وگوهای امام و آقای حكيم،
نشان از اين واقعيت دارد كه نامبرده برخلاف ادعای بی غرضی و بی طرفی(!) به هر سند، گزارش و خبری كه به نوعی امام را زير سؤال ببرد- هر چند برخلاف نظر همه ناظران و حاضران و حتی گزارشگران ساواك باشد- اهميت میدهد و آن را برجسته میكند.
🔘 روزنه؛ دریچهای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:
https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053