یک ارسال پیام هایی با مضمون تهدید، ارعاب، اهانت، افترا و فحاشی به ادمین های رسمی کانال های خبری/تحلیلی، به مثابه اظهارنظر عمومی نسبت به روند کلی یا برخی تولیدات رسانه‌ای محسوب می شود و مصداق چت شخصی تلقی نمی گردد لذا ضمن آن که حق بازنشر آن برای رسانه مورد هجوم محفوظ است، قابلیت پیگرد قانونی نیز خواهد داشت. انجام این قبیل اقدامات با اکانت های مجهول یا با اسامی افراد شناخته شده، در نتیجه تفاوتی ایجاد نمی کند. بهتر است همیشه چیزی گفته شود که در صورت انتشار عمومی موجب شرمندگی برای گویندگان و جریان های متبوع آنان نشود. و اگر به هر دلیل مطلبی گفته شد، قائلین مسئولیت و عواقبش را بپذیرند که این به عقل و شرع نزدیک تر است. وانگهی! اهانت به یک رسانه نه تنها او را همراه نمی کند که در اغلب موارد موجب استحکام و انسجام بیشتر در موضع پیشین می گردد و ممکن است قوه ابتکار رسانه‌ای را در مقام مقابله تحریک کند. حضرات غرب اندیش با ژست آزادی خواهی و شعار تحمل قول مخالف و‌‌.... بیشتر در مظان این تذکار و توصیه برادرانه قرار دارند. باشد که رستگار شویم. اعاذناالله من شرور انفسنا. @rozaneebefarda