فتنه عراق-لبنان و لزوم بازطراحی منطق رسانه‌ای 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔸لبنان بیش از ده روز است که شاهد راهپیمایی های گسترده است و عراقِ آشفته پسااربعین هم درگیری های خونینی را به خود دیده است اما سؤال اینکه نقش رسانه های رسمی در روایت فتنه عراق و لبنان برای مخاطب ایرانی چیست؟ آن هم مخاطب ایرانیِ تازه از اربعین برگشته که می بیند حله ای که تا دیروز به سلامت از آن گذشته بود و بغدادی که با مهربانی پذیرایش بود به یکباره شعله کشید و به میدان تیراندازی این و آن بدل شد. 🔹بیایید کمی جزئی تر صحبت کنیم: مخاطبِ ایرانیِ اربعین رفته و هلا بزوار شنیده و مخاطبی که در کنار عمودِ فلان با لبنانی های خوش تیپ سلفی گرفته و با عربی دست و پا شکسته به سیدحسن نصرالله سلام رسانده دیگر نمی تواند نسبت به حوادث عراق و لبنان بی تفاوت باشد و از رسانه های رسمی روایت کامل می خواهد. 🔸در این فضا رسانه چه می تواند بکند؟ اول اینکه مصلحت سنجی کند و برای اینکه یک وقت آشوب به داخل کشیده نشود قضیه را بایکوت کند یا لااقل خیلی کم رنگ چند خبر لابلای اخبار منتشر کند. این راه قطعا جوابگو نیست چراکه رسانه های رقیب فراوان اند و بازار روایتهای قاچاق هم داغ است و البته وقتی جنس استاندارد در بازار نباشد قاچاق خری به صورت طبیعی رشد می کند. راه دوم این است که رسانه رسمی این حوادث را خیلی ساده روایت کند و بگوید در لبنان سعودی ها غذا پخش می کنند در عراق هم بعثی ها پشت کارند و ماجرا هم تقصیر آمریکا و اسرائیل است و تمام. 🔹این جنس روایت به گوش ما آشناست دلیلش هم مشخص است مدیر رسانه ای می گوید این فتنه قطعا آمریکایی اسرائیلی است تنها چیزی هم که برای فضای داخلی کشور مفید است این است که مردم بدانند آمریکا یک کشور فتنه گر و آشوب طلب است در نتیجه درگیر کردن ذهن مخاطب با پیچیدگی های وقایع عراق و لبنان وجهی ندارد و تنها باعث می شود التهاب فضا را به داخل منتقل کنیم. 🔹این منطق تا یک زمان جوابگو بود اما آیا این تفکر برای ایرانِ امروز که داعیه دار ایجاد امت واحده و تمدن نوین اسلامی است پاسخ گوست؟ آیا شهروند ایرانی که باید هرکدام در حد یک سفیر منطقه ای یا حتی جهانی بیندیشد و ایده بیافریند و عمل کند با روایتهای سطحی یا ناقص به مقصود و مطلوب خود می رسد؟ قطعا خیر. 🔹بنابراین رسانه طراز انقلاب امروز باید به ذهن مخاطب خود اعتماد کند و روایتی جامع و دقیق از ابعاد پیچیده منطقه بدهد. 🔹ما در دهه پنجم انقلاب وارد فضای امت سازی و تمدن سازی شده ایم و مدیران رسانه ای ما باید به فکر دوختن ردایی باشند که متناسب با این اندام باشد. مدیر رسانه ای که بعد از چهل سال پیروزی انقلاب تنها به فکر اقناع ناقص داخلی باشد مدیر طراز دهه پنجم انقلاب نیست و روایتهای ناقص وی نیز اگر برای مخاطب مترقی ایرانی مخرب نباشد حداقل بی فایده است و کمترین آسیبش هل دادن مخاطب تشنه به دامن روزنامه‌های زنجیره‌ای غرب اندیش داخلی یا بی بی سی و صدای آمریکا و آمدنیوزسازی های آینده است. @rozaneebefarda