پیاده‌روی اربعین، زمین بازی جدید در عصر آخرالزمان که باید قدرش را بهتر بدانیم صفحه۱از۲ 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 فوتبال دوستان به خوبی می دانند حق میزبانی چه نعمت بزرگی است و اگر تیمی در خانه خود به مصاف حریف برود از انرژی و حمایت بیشتری برخوردار خواهد بود و خلاصه اینکه امتیاز میزبانی در رقابت ها بر هیچ کسی پوشیده نیست . اما فوتبال یا ورزش تنها رقابت در دنیا نیست ، بلکه رقابت های مهمتری وجود دارد که اتفاقا در آن ها هم بازی کردن در زمین حریف بسیار سخت و در بسیاری مواقع محکوم به شکست است . رقابت های سیاسی ، فرهنگی و نظامی از جمله این درگیری هاست. در این جدال ها معمولا میزبان و طراح بازی دست برتر را دارد و با جعل قوانین و چینش مهره ها شرایط را برای رقیب بسیار سخت می کند مثلا همین فضای مجازی یک میدان بازی است که طراحی آن از صفر تا صد دست دشمن بوده و تحت کنترل رقیب است. طبیعی است که سرچ های آن جهت دار باشد ،طبیعی است بعضی اکانت های آن بسته شود و تریبون ها قطع شود طبیعی است بعضی نظرات را چاپ نکنند و طبیعی است مارا بمباران اطلاعتی کنند نقاط ضعف مارا بزرگ کنند ونقاط قوت ما مثل پدیده اربعین را سانسور کنند. مثال دیگرش می تواند فوتبال باشد. جام جهانی مثال بارزی برای میدان داری استعمارگران است آنچنان به آن شاخ و برگ می دهند و جذابیتش می بخشند تا آن را بعنوان یک اتفاق بزرگ معرفی کنند همچون ستاره ای که هر چهار سال یکبار طلوع می کند و این اتفاق چنان فرخنده است که باید چهار سال تمام به انتظار این چند لحظه بنشینی . چقدر تبلیغات و چقدر زرق و برق تا جایی که از ماه ها قبل روز شمار برایش تعیین می کنند و مراسم ویژه برای قرعه کشی و افتتاحیه و اختتامیه، هزاران دوربین و شبکه های ماهوره ای و پوشش سرتاسری دعوت از سیاستمداران برجسته و مهمانان ویژه همه و همه برای اینست که به این واقعه چنان اعتباری ببخشند تا تمام کشورها آرزو داشته باشند یکبار میزبان آن باشند یادست کم تیم کشورشان در آن حضور داشته باشد و کار به جایی برسد که برخی روشنفکر نماها خدا را شکر کنند که توانسته اند عمری بگیرند و تعداد بیشتری از این واقعه را درک کنند. حال که این معرکه مطابق میلشان فراهم شد موقع بهره برداری است آنگاه برای اعطای میزبانی و یا حتی برای قهرمان کردن یک تیم پولهای کلان می گیرند ویا اینکه از آن بعنوان اهرم فشار استفاده می کند که اگر بانوان را به ورزشگاه راه ندهید محرومتان می کنیم و این یعنی بازی کردن در زمین حریف ... اتفاقا در زمان معصومین علیهم السلام از این میادین کم نبوده و شیوه برخورد حضرات میتواند چراغ راه ما باشد. 1-اهل بیت علیهم السلام ابتدائا از ورود به این زمینه ها اجتناب می کردند مثلا در جریان قیام عباسیان دعوتنامه های بسیاری برای امام صادق علیه السلام فرستادند تا امام را همراه خود کنند ولی ایشان با هوشمندی تمام از این میدانی که بازیگردانش دیگران بودند دامن کشیدند و به هیچ وجه اجازه ندادند سیاسیون از نام و اعتبار حضرت در جهت اغراض سیاسی خود استفاده کنند چرا که خوب می دانستند زمانه ، زمانه ایشان نیست و پس از پایان کار و بهره برداری سیاسی راهشان را جدا خواهند کرد (باشد که همین مشی حضرت چراغ راه علمای امروز ما باشد که پیوند خوردن با سیاسیون فرجام نیکی نخواهد داشت ) 2- گاهی نمی توان وارد میدان نشد چون مجبورت می کنند تا بازی کنی ، جریان اسارت خاندان اهل بیت علیهم السلام یکی از جاهایی است که بالاجبار پای اهل بیت را به میدان باز کردند جایی که زمین بازی دست ابن زیاد است دست یزید است ، ببینید اسرا را چطور منزل به منزل حرکت می دهند چطور هجمه های تبلیغاتی به راه می اندازند چطور شهر هارا آذین می بندند و چطور دلهارا از کینه ها لبریز می کنند و خاندان اهل بیت را خارجی می خوانند وچطور آنها را به مجلس یزید وارد می کنند حتی نمی خواهند اجازه صحبت دهند و یا اینکه با دستور به اذان پارازیت ایجاد می کنند ولی این زینب است که با منطق و صولت حیدری ورق را برمی گرداند و این حضرت سجاد ع است که با خطبه های آتشینش مجلس را و تمام توطئه ها را زیر و رو می کن تا جاییکه همان مردمی که در بدو ورود سنگشان می زدند ، گریه کنان به بدرقه بیایند. ادامه یادداشت در لینک ذیل؛ https://eitaa.com/rozaneebefarda/2276 @rozaneebefarda ادامه در پست بعد👇