تأملاتی در تبعات فرابهداشتی #کرونا_در_ایران [صفحه 4 از 4] جدا از آنکه چنین استدلالی آنچنان وجیه نیست می‌توان گفت اعمال تعرفه درصدی بر قیمت خودروها – یا دیگر روش‌هایی که می‌توانستند میزان مالیات را بر اساس ثروت فرد تعیین کنند- نیز می‌توانست به گونه‌ای کاملا منطقی مانع از مسافرت‌های میلیونی تهرانی‌ها و دیگر مردم کشور شود و مانعی برای انتقال بیشتر این بیماری باشد. پس از گذشت چند روز، طرحی برای فاصله‌گذاری اجتماعی مطرح شد که تماما متناقض با همان عدالتی بود که آقای جهان پور و دولت روحانی مطرح کرده بودند. در این طرح که پس از مسافرت چند میلیون نفر از مردم کشورمان بوده است، از مسافرین خواسته می‌شد که هرچه سریع‌تر به شهرهای خود بازگردند و جریمه‌ای ۵۰۰ هزار تومانی نیز برای متخلفین اعمال شد. به راستی این سوال مطرح است که اگر قرنطینه توجیه پزشکی، اقتصادی و اجتماعی نداشت، آیا اعمال چنین محدودیت‌هایی که به اذعان مقامات دولت باعث کاهش انتشار ویروس شد نمی‌توانست در همان ابتدای اسفند ماه صورت گیرد؟ یا حداقل در اعیاد نوروز نمی‌توانست برقرار شود؟ آیا حتما باید این ویروس با مسافرت‌های انجام شده در تمامی کشور با سرعت بیشتری پخش می‌شد که دولت با انجام این طرح موافقت کند؟ در یکی از عجیب‌ترین اتفاقات به وقوع پیوسته در تاریخ پس از انقلاب، شاهد بودیم که بالاترین مقام اجرایی کشور، به مدت چندین هفته خود را از بزرگترین و فراگیرترین مسئله دوران مسئولیت خود یعنی معضل کرونا، کنار کشیده بود. نه تنها او بلکه حتی خبری از معاون اول وی یعنی اسحاق جهانگیری نبود و اکنون نیز تحرکات جدی و آنچنانی نیز از آنها دیده نمی‌شود. حسن روحانی که تا پیش از این به واسطه برجام، بحران ارزی سال ۹۶ و به باد رفتن ۱۸ میلیارد دلار از ذخایر ارزی و همچنین میلیاردها دلار طلای خزانه بانک مرکزی، شورش‌های سال ۹۶، اقدام عجیب و ناگهانی در جهش یک‌باره و تند قیمت بنزین و همچنین شورش‌های آبان ماه و ۲۰ هزار میلیارد تومان خسارت طی دور روز، در اذهان جامعه ما خوش درخشیده و ماندگار شده است، در حال رقم زدن سابقه‌ای است که ممکن است قبلی‌ها را فراموش کرده و در تاریخ معاصر خود، او را با کلیدواژه کرونا یاد کنیم. او در اوایل با اعتماد به نفس عجیبی در پاسخ به انتقاداتی که به او شد گفت که به صورت هفتگی جلساتی را برگزار می‌کند! البته او در روزهای بعد با توجه به فشار رسانه ای شدید، مجبور شد جلسات را روزانه تشکیل دهد و نتوانست بیش از این خود را کنار بکشد. در هر صورت ستاد ملی مقابله با کرونا و خصوصا شخص آقای روحانی بایستی مسئولیت تمامی‌ تصمیماتی را که اخذ کرده‌اند بپذیرند. تعطیلی بخش عمده اقتصاد کشور، تعطیلی حرم‌ها، مزارها و مساجد و خانه‌نشین شدن مردم و تعطیلی نهادهای آموزشی، اثرات بسیار سوئی برجای گذاشته است. تعطیلی قسمت عظیمی از اقتصاد ایران و همچنین بسته شدن حرم‌ها، مزارها و مساجد چیزی بود که در طول تاریخ سابقه نداشت اما به دلیل آنکه ستاد ملی مقابله با کرونا تشخیص داده بود برای جلوگیری از ابتلاء و فوت بسیاری از هم‌وطنانمان الزامی است، از باب عمل به نظر نخبه و خبره، مورد پذیرش واقع شده است. اگر قرار است مقابله با کرونا، با این تشتت ادامه یابد و هر روز تصمیمات قبلی، بدون هماهنگی اعضای دولت با یکدیگر و همچنین بدون اقناع عمومی نقض گردد، بسیاری از تصمیمات قبلی که کماکان نیز ادامه دارند زیر سوال خواهند رفت. مقامات مربوطه باید درک کنند که مردم آنان را در مورد تصمیمات و عواقب آنها، مسئول می‌دانند و آنان نیز – ضمن احترام و تقدیر از خدماتی که تاکنون داشته‌اند- باید به اصل مسئولیت پذیری پایبند بوده و باشند. تشتت عجیبی که در برهه شیوع کرونا میان اعضای دولت، شخص روحانی و ستاد ملی مقابله با کرونا نمود پیدا کرده، به گونه‌ای است که باید هم نگران اقتصاد بود و هم سلامت مردم! گذشته از تحلیل های زمینی، توجه به ابعاد معنوی مجموعه تحولات سال های اخیر در ایران و جهان مهم است؛ شاید تا پیش از این ما هر چند سال یک بار درگیر امتحاناتی اجتماعی و کلان می‌شدیم اما اکنون، روزها از پی یکدیگر می‌آیند و هر کدام نوعی جدید از امتحانات را برای ما به همراه دارند. آیا تعدد امتحانات الهی پس از یکدیگر با فواصل کوتاه، خبر از واقعه‌ای مهم در آخرالزمان برای ما دارد؟! انشاءالله که این طور باشد و ما خود را برای آن آماده سازیم. 99-1-26 @rozaneebefarda