روزنه
جریان افراطیِ «اعتدال»؛ رو به احتضار! به بهانه تمجیدهای تصنعی و تنفس مصنوعی معدود حامیان حوزوی لاریجانی و جریان اعتدال [صفحه۱از۳] 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔸بعد از رسول جعفریان، تاکنون دو متن تمجیدآمیز دیگر با ادبیات نویسندگان قاجاری در ستایش لاریجانی نوشته شده که یکی به امضای جمعی از دانش آموختگان حوزه است(که در آینده نزدیک نقد خواهد شد) و دیگری یادداشتی است به قلم که در اینجا به نقد آن پرداخته ایم. 🔸جناب آقای ، دانشجوی سابق دانشگاه امام صادق علیه‌السلام و دانشیار فعلی دانشگاه باقرالعلوم وابسته به است و هم‌زمان عضو هیئت امنای مدرسه اسلامی هنر (به ریاست حجت‌الاسلام سیدابوالحسن ) نیز هست. او به تبع دیگر اعضای شاخه حوزوی هم‌چون به سنت تمجیدنامه‌نویسی برای یکی از اعضای اجرایی جریان متبوعش پرداخت و تلاش کرد چهره سیاسی علی لاریجانی را در میان حوزویان و عموم مردم، به نوعی بازسازی کند؛ اقدامی که با شکست مطلق سیاست های دولت اعتدال و تمسک به برنامه های برجام گونه نافرجام، بعید است چندان به نتیجه دلخواه اعتدالگرایان حوزوی ختم شود! 🔸یادداشت آقای الویری دو جنبه داشت: جنبه ظاهری و سطحی که همان تعریف و از علی لاریجانی بود و بعد دیگر، که از جهتی عمیق‌تر و البته مهم‌تر است؛ تئوری‌سازی برای بازگرداندن نتیجه یک بازی باخته در دقیقه نود و تلاش برای زنده نگه‌داشتن شبه‌جریان اعتدال در هنگامه بود! 🔻الویری و دیگر ثناگویان علی لاریجانی برای سرودن شعر مداحی‌شان مشکل مضمون و قافیه داشتند(!!) هرچند الویری با قوت نفس مثال‌زدنی ویژگی‌هایی را برای علی لاریجانی برشمرد و از «تعامل لاریجانی با مردم، پختگی، پرهیز از شتاب‌زدگی در اظهار نظر، چیرگی وجه فرهنگی بر سیاسی، مورد اعتماد رهبری و مراجع و...» وی سخن به میان آورد! قهرا مواجهه با ردیف کردن یک مشت صفات حسنه برای شخصی چون علی لاریجانی و روئین تن جلوه دادن وی، نیاز به پاسخ و روشن‌گری ندارد (چراکه در مناقشه نیست و از قدیم گفته‌اند:«احسنها اکذبها») اما از آقای الویری باید پرسید که در میدان واقعیت ها (و نه عالم شعر و خیال) به گمان شما واقعاً تعامل آقای لاریجانی با مردم مثبت بوده است؟! آیا ایشان در آخرین روزهای دوران نمایندگی دوازده ساله، در شرایط دشوار ، یکبار حاضر شد در میان مردم قم حاضر شود و از آنان احوالپرسی نماید؟ آیا در این مدت ابتلا، یکبار در مناطق محروم قم، حضور یافت تا از نزدیک ببیند درد مردم چیست؟! شاید مراد از مردمی بودن، حضور در همان حلقه انحصاری و بسته معدود حامیان حوزوی جناب لاریجانی است؟! اگر چنین است که زهی انصاف! آقای لاریجانی 12سال رئیس مجلس بوده است و بنا به شواهد و گفته هم‌قطارانش از قدرت لابی‌گری بالایی نیز برخوردار بوده است اما آیا از این قدرت نسبتا پایدار برای بهبود وضع معیشتی مردم استفاده کرده است؟ اگر وضع اسف‌بار اقتصادی فعلی محصول تفکر پوسیده اعتدال و عمل‌کرد ضعیف ژنرال‌های رو به موت این جریان نیست، پس این وضع نتیجه چیست؟ اگر آقای علی لاریجانی به عنوان رئیس 3دوره مجلس؛ در به وجود آمدن بحران فعلی سهیم نیست پس چه کسی سهیم است؟ به علاوه؛ چه کسی است که نداند برجامِ نافرجام محصول شتاب‌زدگی و ذوق‌زدگی امثال علی لاریجانی است؟ آیا و دور زدن فراکسیون تخصصی برجام را فراموش کرده اید یا به غلط گمان می کنید حافظه تاریخی حوزویان و نخبگان سیاسی ایرانی مخدوش شده است؟ و‌ چه کسی است که نداند خسارتِ محضِ برجام و خسران هسته‌ای کشور به خاطر ناپختگی و ساده‌لوحی اعتدالی‌ها در اعتماد به طرف غربی بوده است؟ آقای الویری از رابطه حسنه علی لاریجانی با رهبری دم می‌زند اما قطعا می‌داند در مهم‌ترین اقدام 12سال اخیر آقای لاریجانی (یعنی برجام) خطوط قرمز رهبری زیر پا گذاشته شد. آقای الویری! از رابطه حسنه علی لاریجانی با مراجع عظام تقلید دم می‌زند در حالی که در زمان ریاست ایشان بر مجلس؛ توسط دولت دنبال شد و جالب آنکه نخستین بار با حضور دو تن از نمایندگان مجلس در یک کشور آسیای شرقی این سند منحوس امضا شد! 🔸ادامه یادداشت؛ صفحه دوم: https://eitaa.com/rozaneebefarda/4344 صفحه سوم: https://eitaa.com/rozaneebefarda/4346 @rozaneebefarda ادامه👇
1 مشاهده