درنگی در شلوغکاری #ظریف برجامیان عاشق آمریکا! [صفحه 2 از 2] ظریف که روزگاری در نزاع لفظی با جلیلی که به درستی وضعیت تحریم‌ها پس از برجام را پیش‌بینی کرده بود، گفت که تحریم‌ها لغو می‌شود لطفا توضیح دهد که چرا وضعیت برجام و تحریم‌ها این گونه است و مگر او و روحانی وعده نداده بودند که در روز اجرای توافق، تحریم‌ها بالمره لغو می‌شود؟ ظریف در اینجا اشتباه کرد یا دروغ گفت؟ ظریف در همان نزاع لفظی با جلیلی، سخن جلیلی مبنی بر وجود دقیقا همان پیشنهادهای قرار داده شده در متن برجام را در زمان مذاکرتش، دروغ خواند و گفت که لازم باشد اسنادش را منتشر می‌کند. هیچ سندی هم منتشر نشد و ما به طور جد خواستاریم که او سند خلاف‌گویی جلیلی را منتشر کند. اما نکرد و نمی‌کند زیرا چیزی در دست ندارد. آیا در این جا نیز او اشتباه کرد یا دروغ گفت؟ مگر ظریف در مجلس شورای اسلامی و در همان زمان‌های مربوط به تصویب برجام نگفته بود که حتی یک کلمه در مورد تعلیق در برجام نیست و همه به معنای لغو هستند؟! وجود فراوان لفظ تعلیق به چه معنا بود؟ آیا او همان برجام را، واقعا یک بار هم نخوانده بود؟! پس اصلا دو سال در مورد چه مذاکره کرده بودند؟! آیا توضیح می‌دهد که تمدید تعلیق‌های امریکا در همان دوره اوباما، چیزی به غیر از نقض تمامی حرف‌های ظریف بوده است؟ کدام عاقلی می‌پذیرد در قبال انجام یک تعهد یکباره و تمام شده، هر چند ماه یک بار توسط رئیس‌جمهور امریکا، تعلیق تحریم‌ها تمدید شود؟!! یک طویله را هم این چنین معامله نمی‌کنند چه برسد به صنعت حساس و راهبردی هسته‌ای! ظریف که خود را پشت سر مقام معظم رهبری و حاج قاسم پنهان می‌کند، ممکن است بفرماید به چه دلیلی در جلسه حضور بشار اسد در دفتر مقام معظم رهبری حاضر نبوده است؟ اگر مقام معظم رهبری یا حاج قاسم، خواستار عدم حضور او بوده‌اند، دیگر چه چیزی از مفهوم ارزشمند اعتماد از سوی آنها نسبت به ظریف وجود خواهد داشت که او بخواهد برای دفاع از خود از آنها مایه بگذارد؟! و اگر عدم حضورش به واسطه روحانی بوده است، به چه حقی استعفا داده است؟! آیا او با آن سابقه طلایی در دیپلماسی نمی‌فهمید که اقدامش موجب به حاشیه رفتن مانور قدرت منطقه‌ای ایران می‌شود؟ اگر او حقیقتا منافع ملی ایران را بر خود مقدم می‌داشت هرگز با قهری کودکانه، استعفا نمی‌کرد و حتی اگر هم می‌کرد آن را علنی نمی‌ساخت؟! و پرسش اینجاست که اگر روحانی او را این چنین بازی داده و حقیقتا اعتباری در دنیا برای او باقی نگذاشته است، چگونه چند ساعت بعد استعفایش را پس می‌گیرد؟ آن هیجان در استعفا و این هیجان در بازگشت جز با منطق یک کودک یا خدای نکرده یک نقشه از پیش‌ تعیین شده مناسبت دارد؟! او که از تعدد جلسات رسمی و کاری‌اش با حاج قاسم، این چنین استنباط کرده است که حاج قاسم موافق برجام است، ممکن است توضیح دهد چرا حاج قاسم عزیز، برجام‌های دو و سه را که شخص ظریف و روحانی به شدت پیگیر آن بوده‌اند، تقبیح کرده است؟! اگر برجام یک خاصیت و فایده‌ای از نظر حاج قاسم برای ایران داشت، آیا آن حاج قاسمی که برای کسب اعتبار به نامش پناه برده‌ است، دلیلی برای تقبیح و هشدار نسبت‌ به برجام‌های دیگر پیدا می‌کرد؟! او که برجام را سند افتخار ملی ایران می‌نامد و پشت سر مقام معظم رهبری خود را پنهان می‌کند، چه توضیحی در توصیف آن توسط ایشان به «خسارت محض» دارد؟ آیا خسارت محض، سند افتخار است؟! و آیا واقعیت بیرونی برجام و چاله‌های متعدد موجود در آن هم‌اکنون در آنها گیر کرده‌اند، چیزی جز یک خسارت محض است؟! آیا می‌توان به توافقی افتخار کرد که نتوانست حداقلیات خود را حتی ثانیه‌هایی پس از انعقاد حفظ کند؟! توافقی که توسط فرد باهوش و مودبی که در راهروی سازمان ملل با آنها دست دوستی و ادب داده‌اند، نقض گردید؟! آنچه ظریف در مجلس گفت، پاسخ گویی بر اساس منطق کوچه-بازاری هم نبود. رویکرد او مغالطه‌ای همیشگی است که به جای استدلال به واقعیت‌های بیرونی و ملموس، برای توجیه کارنامه‌اش به چیزهایی متوسل می‌شود که مدخلیتی در اثبات مدعاهای آسمان‌خراشش ندارد. هر کس دیگری هم جای ظریف باشد و شجاعت پذیرش اشتباهات به شدت کودکانه را نداشته باشد، همین رویکرد را برمی‌گزیند. ظریف باید بداند که نمی‌تواند به صورت متمادی به منافع ملی ایران ضربه بزند و به آن نیز افتخار کند. نه تنها تاریخ بلکه اکنون نیز ایرانیان می‌دانند با اعتماد به عناصری غرب‌گرا در انتخابات، نه چرخ سانتریفیوژها می‌چرخد و نه چرخ اقتصاد! @rozaneebefarda