روزنه
/(۴) @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 در روزگاری که برخی از روی ترس٬ عافیت طلبی٬ مصلحت سنجی٬ و یا برخی احتیاط‌های شرعی حتی٬ با سکوتشان به نوعی به پهلوی‌ها کمک می‌کردند٬ امام دست بیعت با ظلمه را پس زد. مثل مولایش امام حسین(ع) که حاضر نشد در دارالاماره به دعوت مخفیانه بیعت با یزید تن در دهد و نتیجه اش شد کربلا و عاشورا. تآمل پیرامون جنبه هایی عاشورایی شخصیت امام خمینی و نقش آن در پدیدآمدن انقلاب اسلامی و نیز لوازم آن در بقای انقلاب٬ پراهمیت است. و اینکه؛ یک: امام بارها در دوران مبارزه اعلام کرد که آماده شهادت است. این یعنی باور به عاشورا و این باور، خود محصولِ یقین است! دو: کسی که خود عاشورایی نباشد، نمی تواند میلیون ها انسان را در ایران و جهان، برای جانبازی در راه وصول به اهداف الهی، بسیج کند. سه:فقیهی که تئوری «پیروزی خون بر شمشیر» را مطرح می­کند، باید شهادت را سعادت بداند و خود برای این سعادت، همواره آماده باشد. چهار: آنها که در بزنگاه ها از معرکه می گریزند و به مهلکه می افتند، عاشورایی نیستند! پنج: مردانِ عاشورایی اهل تعقلند، اما اقتضای تعقل آنستکه میدانِ نبرد، حتی اگر جایِ تذکر به دشمن و دعوت به حقیقت باشد، جای مذاکره(به معنای بده بستان با دشمن) نیست! شش: عاشورائیان به جنگ علاقه ندارند، از خون ریزی بیش از هر کس دیگری پرهیز دارند اما اگر عرصه تنگ شود، هرگز از جنگ نمی هراسند. هفت: آنان که در حوزه مقدسه نجف، امام را به دلیل در معرض خطر قرار دادن انفاس مسلمین مورد طعنه و کنایه های جگرسوز قرار می دادند و به و در مقابل طواغیت ایران و عراق دعوت می کردند، تحولات تلخ و خونین بعدی و کشتار میلیونی شیعیان مظلوم عراق بر همه آنان ثابت کرد که هزینه سازش و سکوت بسیار بیشتر از هزینه جهاد و مبارزه است. @rozaneebefarda
1.9هزار مشاهده