بازتاب/۱ علی سلیمانی: قضایای اخیر و مشابه ش که قبلا رخ داده یک واقعیت رو مشخص می کنه که کناره گیری از سیاست که مشی برخی در حوزه هست تنها یک ژست بیشتر نیست و به هیچ عنوان مسائلی مانند حفظ شان و جایگاه مرجعیت و روحانیت علت اصلی برای این موضع نیست ، هر از چندگاهی واقعه ای رخ میده و ناگهان می بینیم کسانی شروع به موضع گیری و نوشتن بیانه می کنند که تا قبل ازین نسبت به انبوهی از وقایع و مشکلات اجتماعی هیچ واکنشی نداشتند که اگر می داشتند به اندازه خودش می تونست کمکی باشه برای نظام و انقلاب و حتی گاهی این نوع رفتار به شکلی خنده دار جلوه گر میشه ، مثال بارزش رو همه می دونیم ، فکرش رو بکنید کسی بیاد درباره نقد کردن معصوم سخن میگه واکنش این طیف مد نظر میشه : 😐 اما نسبت به کاری که یک مرجع تقلید انجام داده نقدی بشه واکنش این طیف میشه : 😱😫😮😓 بنابراین دیگه تقریبا واضح هست که موضع کناره گیری از سیاست خودش یک موضع گیری سیاسی هست و مسئله خود سیاست نیست مسئله مخالفت با نظام جمهوری اسلامی هست. حال مخالفت با کل نظام یا بخش هایی از نظام یا مخالفت با برخی افراد موجود در نظام باشه. البته من بشخصه با این مسئله مشکلی ندارم مخالف بودن فی نفسه چیز بدی نمی تونه باشه ، بلاخره هر حکومتی مخالفانی می تونه داشته باشه و شیوه ی صحیح برای تعامل با این جریان لازم هست ، ولی مسئله این نیست ، مسئله همونطور که گفته شد بر خود گرفتن ژست کناره گیری از سیاست است. به همین خاطر برای همه مخصوصا طلاب محترم روشن شد که در حوزه علمیه کناره گیری از سیاست خودش یک موضع سیاسی هست. @rozaneebefarda