‍‍ 🌷شهید محمّدرضا تورجی‌زاده🌷 شهید در ۲۳ تیرماه سال ۱۳۴۳ در شهر شهیدان به دنیا آمد. در همان دوران کودکی عشق و ارادت به خاندان نبوت و امامت داشته و با شور وصف‌ناپذیر در مجالس عزاداری شرکت می‌نمود. در کودکی بسیار با وقار نظیف و تمیز بوده به گونه‌ای که در میان همسالان ممتاز بود. ایشان دوران تحصیل را همراه با کار و همیاری در مغازه پدر آغاز نمود. پدرش به دلیل علایق مذهبی محمدرضا را در دوره‌ی راهنمایی به مدرسه‌ی مذهبی احمدیه برد و آنجا ثبت نام نمود. کلاس سوم راهنمایی شهید مقارن با قیام مردم قم شده بود؛ او با جمعی از دوستان هم کلاسی خود چند نوبت تظاهرات در مدرسه تدارک دیده و از رفتن به کلاس خودداری کرده بودند. با اوج گرفتن انقلاب، شهید با چند تن از دوستان فعالیت‌های سیاسی خود را در آغاز نمود و در تظاهرات ضد حکومت شرکت می نمود که چند بار مورد ضرب و شتم ماموران قرار گرفت. شب‌ها شعارنویسی و چاپ عکس حضرت امام(ره) روی دیوارها می‌نمود. با پیروزی انقلاب فعالیت‌های خود را در مسجد ذکر الله و حزب جمهوری اسلامی و دیگر پایگاه های انقلابی پیگیری نمود. وی که از فعالان مبارزه با گروهک‌های ضد انقلاب و بنی صدر بود بارها مورد ضرب و شتم طرفداران بنی صدر و اعضای این گروهک‌ها قرار گرفت. ایشان به شهید مظلوم بهشتی و آیت الله خامنه‌ای علاقه فراوانی داشتند. شهید تورجی‌زاده مداحی و روضه‌‌خوانی را در دبیرستان هاتف با دعای کمیل آغاز کرد، شبهای جمعه در جمع دانش آموزان زیباترین مناجات را با خدای خویش داشت. در سال ۱۳۶۱ به جبهه عزیمت نمود و در تیپ نجف اشرف به خدمت مشغول شد. و در عملیات‌های محرم و والفجرها و کربلاها شرکت نمودند. پس از عزیمت به جبهه در جمع رزمندگان به مداحی و نوحه‌سرایی پرداخت و بسیاری از رزمندگان جذب نوای گرم و دلنشین او می شدند و در وصیت‌نامه‌های خود تقاضا داشتند در مراسم هفته‌ی آنها ایشان دعای کمیل را بخوانند. این علاقه و تقاضاهای رزمندگان بود که باعث شد ایشان هیئت گردان یازهرا را تاسیس کنند که هر دوشنبه در جبهه در محل گردان و در هنگام مرخصی در اصفهان برگزار می‌شد. این هیئت بعدها به هیئت محبان حضرت زهرا و هیئت رزمندگان اسلام شهر اصفهان تغییر نام داد. شهید به (س) علاقه‌ی وافری داشتند و در غالب مداحی‌هایشان از مصائب ایشان می‌خواندند. همچنین شهید وصیت نمودند که بروی سنگ قبرشان بنویسند: یازهرا ...  شهید تورجی زاده به نماز اول وقت اهمیت فراوانی می دادند و قرآن کریم را بسیار تلاوت می‌نمودند. همیشه دو ساعت قبل از نماز صبح به راز و نیاز می‌پرداختند. صدای گریه‌های ایشان بعضا موجب بیدار شدن دیگران می‌شد. این عبادت و راز و نیاز با معبود تا طلوع آفتاب ادامه داشت. ایشان در جبهه بارها مجروح شدند به گونه‌ای که در میان دوستان به شهید زنده معروف شدند و هر بار پیش از بهبودی کامل باز به جبهه عزیمت کردند. سرانجام این مجاهد خستگی ناپذیر در ۵ /اردیبهشت / سال ۶۶ ، در ساعت هفت و سی دقیقه صبح در ارتفاعات شهر بانه در استان کردستان، حین فرماندهی گردان یا زهرا در سنگر فرماندهی به شهادت رسیدند. جراحتی که موجب شهادت ایشان شد همچون حضرت زهرا (س) بود. جراحاتی بر پهلو و بازو و ترکش هایی مانند تازیانه بر کمر ایشان اصابت کرد. 🔻شادی روحش صـلوات ✊🏻 🤲🏻 ╭┈┈•••✾••✾•••┈┈╮ @rozato_alhosein ╰─🎶🔊🎧🔊🎶─╯‌