🏴 🏴 ✍شاعر:اسماعیل تقوایی ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ بعد عباس وبنینم،گشته ام تنهای تنها گرکه مرگم سویم آید،می شوم راحت زغمها سر شود دوران هجران،می روم سوی شهیدان،می روم سوی شهیدان واحسینا وا ابوالفضل،واحسینا وا ابوالفضل،وا حسینا وا ابوالفضل۲ _______________ افتخارم اینکه بودم،خانه دار بیت حیدر بر یتیمان بعد زهرا،بوده ام مانند مادر من کنیز زینبینم،حسنین نور دوعینم،حسنین نور دوعینم واحسینا.... __________________ درمدینه مانده بودم،کربلا را من ندیدم شرح آن درد وبلا را، بعدا از زینب شنیدم دست عباسم جدا شد،برامام خود فداشد،بر امام خود فدا شد وا حسینا... ____________________ ظاهرا ام ببینم، لیک اینک بی بنینم با دلی خون چشم گریان،بر سر راهی نشینم دل غمین با شور واحساس،نوحه خوانم بهر عباس،نوحه خوانم بهر عباس واحسینا... _____________________ همدم من زینبم شد،مونس روز وشبم شد رفتن زینب زدنیا،باعث تاب وتبم شد ذاکر عجل وفاتم،خسته دل از این حیاتم،خسته دل از این حیاتم واحسینا.....