🔴ماجرای قومی که به میمون تبدیل شدند(2)
و آنگاه که گروهی از ایشان گفتند: برای چه قومی را که خدا هلاک کننده ایشان است، یا آنان را به عذابی سخت عذاب خواهد کرد، پند می‌دهید؟ گفتند: تا معذرتی پیش پروردگارتان باشد و شاید که آنان پرهیزگاری کنند.»آنان نمی‌خواستند در قبال گمراهی و بدعت بایستند و چون امواج سنگین، پی در پی و دمادم، بر صخره دل‌های سخت فرود آیند تا شاید پرتو چراغ فطرت راهنمای دل‌ها گردد.
دسته اوّل که روز به روز بر شمارشان افزوده می‌شد، در برابر ناهیان از منکر، ایستادند و مکر خود را ابتکاری بزرگ و کاری زیبا قلمدادکردند و بر توجیه نافرمانی خویش‌گفتند: ما امر خدا را اطاعت کرده‌ایم و در روز شنبه شکار نمی‌کنیم و یک‌شنبه شکار می‌کنیم.(5)این‌گونه بود که گروه مؤمن پند و اندرزشان اثر نکرد و تصمیم به هجرت گرفتند تا گرفتار عذاب الهی نشوند.در شب هجرت مؤمنان، عذاب الهی بر نابکاران نازل گردید:«فلمّا نسوا ماذکّروا به أنجینا الّذین ینهون عن السّوء و أخذنا الّذین ظلموا بعذاب بئیس بما کانوا یفسقون؛(6)پس هنگامی‌که آنچه را بدان تذکّر داده شده بودند، از یاد بردند، کسانی را که از [کار] بد باز می‌داشتند، نجات دادیم و کسانی را که ستم کردند، به سزای آنکه نافرمانی می‌کردند، به عذابی شدید گرفتار کردیم.»«فَلَمّا عَتَوا عَن مّا نُهوا عَنهُ قُلنَا لَهُم کُونُوا قِردَةً خاسِئین؛(7)و چون از آنچه از آن نهی شده بودند، سرپیچی کردند، به آنان گفتیم: بوزینگانی رانده شده باشید.»در پی این فرمان، همه باقی‌ماندگان در شهر، به میمون‌هایی ریز و درشت تبدیل شدند(8) و دروازه شهرشان بسته شد و کسی از ایشان توان بیرون رفتن نداشت. با شنیدن این خبر، مردم شهرهای دیگر به آنجا آمدند و از بالای دیوار، شهر مردان و زنان فریبکاری را که به صورت میمون شده بودند، تماشا می‌کردند. واعظان مهاجر شهر، تصمیم به بازگشت گرفتند. آنها نزد میمون‌هایی که به خویشان و دوستانشان شباهت داشتند، رفته و سؤال کردند: تو فلانی هستی؟! و آنگاه میمونی که مورد سؤال قرار گرفته بود؛ در حالی‌که آب از دیده‌اش جاری می‌شد، با اشاره سر تأیید نمود.
حق‌تعالی، پس از سه روز، باد و باران بنیان کن نازل فرمود؛ تا جایی‌که همگی به هلاکت رسیدند و هیچ مسخ شده‌ای در آن شهر باقی نماند.(9)
📚منابع:
1. «تفسیر کشّاف»، ج 1، ص 355
2. «بحارالأنوار»، ج 14، ص 49
3. سوره اعراف، آیه 163
4. سوره اعراف، آیه 164
5. «تفسیر برهان»، ج 2، ص 42؛ این سخن از ابن‌عبّاس نیز در «تفسیر مجمع البیان» ذیل آیه مورد بحث نقل شده است
6. سوره اعراف، آیه 165
7. سوره اعراف، آیه 166
8. از ظاهر آیات بر می‌آید که کیفر مسخ شدن منحصر به گنه‌کاران بود
9. «بحارالأنوار»، ج 14، ص 56 ، روایت 13
10. سوره بقره، آیه 66
👈کانال مرگ و رستاخیز
🆔 @rozehasrat