روضه
اومد سمت خیمه ها انقده عمه ها و خواهرا، این دختران خردسال دورش حلقه زده بودن، همه یکصدا یک چیزو میگفتند، میگفتند اِرحَم غُربَتَنا ابی عبدالله دید اگه وداع طول بکشه همینجا تو خیمه نگهش میدارند از بیرون خیمه صدا زد دَع عَلیا چ علی رو رها کنید فَإنَّه مَمسوسٌ فِی الله علی غرق در خداست شما دیگه مانعش نشید حالا پدر و پسر باهم از خیمه ها دارن میان یه نگاه کرد دید بابا به پهنای صورت، داره اشک میریزه، دست برد زیر محاسن سفیدش، پیرمردای جلسه، از شما میپرسم، مگه ابی عبدالله، چند سال داشت ۵۸ سال، اما همه محاسنش سفید شده، دست برد زیر محاسن، خدایا شاهد باش کیو دارم به میدان میفرستم شب علی اکبر شب ویژه ست ان شاءالله خیر از جونیت ببینی، امشب جوونیتون رو بیمه کنید حق روضه ش باید ادا بشه، یه جوری جنگیده میمنه و میسره رو بهم ریخته، تا فهمیدند علی داره میاد میدان، تا فهمیدن شبیه ترین کس به پیغمبر داره میاد ، همه کمین کردند، همشونم میدونستند، حاصل عمر حسینه، لذا شیخ جعفر شوشتری یه تعبیری داره، میگه ابی عبدالله یه قتل داره، اونم قتل صبره، مال گوداله، اما یه موت هم داره، مرگش بالا سر علی اکبرش بود فقط خدا میدونه به حسین چه گذشت، من از خیمه ها ابی عبدالله رو همراهی کنم سکینه بنت الحسین میگه من کنار بابام ایستاده بودم تا صدای داداش اکبرم از میدان آمد عَلیک مِنِّی السّلام دیدم چشمان بابام مثل یه محتضر در دورانه، با چه عجله ای خودشو رساند بالا سر جوانش علی اکبر، ۷ قدم مونده بود به پیکر برسه، دیدند حسین خودشو از مرکب رو زمین انداخت پدران شهدا میخام بگم هیچکدومتون افتادن بچه هاتون رو ندیدید هیچکدومتون قطعه قطعه شدن بچه هاتون رو ندیدید فقط خبرشو براتون آوردند که بعضیاتون سکته کردید ،دووم نیاوردید تنها پدری که قطعه قطعه شدن جوانش رو دیده ،حسینه مرحوم شیخ حر عاملی می‌نویسد دیگه ابی عبدالله نتونست رو پاهاش راه بره ۷ قدم رو زانوهاش راه رفت ابی عبدالله کنار بدن جوانش بلند بلند گریه کرده، تو هم حقشو ادا کن رسیدند کنار مقتل علی اکبر هر چه کرد دید دلش آرام نمیشه وَضَعَ خَدَّه عَلیٰ خَدِّه اما هر چی منتظر شدند دیدند حسین بلند نمیشه ▪️سپه کوفه و شام استاده ▪️به تماشای شه و شه زاده ▪️شه روی نعش علی افتاده ▪️همه گفتند حسین جان داده همه خوشحال از اینکه با یه تیر دو نشون زدند یا صاحب الزمان آقاجان ببخش منو اولین جایی که قدوم عمه جان به میدان باز شده همینجاست یه وقت دیدند یه زن بلند قامتی هی زمین میخوره ، هی بلند میشه هی صدا میزنه وا اُخَیّاه... حسین غیرت اللهِ، زینب عصمت اللهِ، تا صدای نفس نفس زدن دختر علی رو شنید فَقامَ الحُسین، دیگه علی اکبر یادش رفت زیر بغل خواهر رو گرفت خودش به خیمه ها برش گردوند، درستشم همینه، یاد مدینه افتاد، بچه بودم ، ▪️من ایستاده بودم دیدم که مادرم را ▪️قاتل گهی به کوچه ، گه به خانه میزد یازهرا... ==================== ✍کانال متن روضه های حجت‌الاسلام میرزامحمدی 🆔 @rozehayemirza_matn
3.8هزار مشاهده