#تفسیر_آیه دو آیه بعدی، از یکى دیگر از پیامبران بزرگ خدا و سرگذشت آموزنده او سخن مى گوید. او ایوب (علیه‌السلام) است و دهمین پیامبرى است که در سوره انبیاء اشاره به گوشه اى از زندگانى او شده است. ایوب سرگذشتى غم انگیز، و در عین حال پرشکوه و با ابهت دارد. صبر و شکیبائى او مخصوصاً در برابر حوادث ناگوار، عجیب بود، به گونه اى که صبر ایوب یک ضرب المثل قدیمى همیشگى شده. ولى در آیات مورد بحث، مخصوصاً به مرحله نجات و پیروزى او بر مشکلات و به دست آوردن مواهب از دست رفته اشاره مى کند تا درسى باشد براى همه مؤمنان در هر عصر و زمان که در کام مشکلات فرو مى روند، به خصوص مؤمنان مکّه که به هنگام نزول این آیات، سخت در محاصره دشمن بودند. 🌺🌺🌺 مى فرماید: به یاد آور ایوب را هنگامى که پروردگار خود را خواند و عرضه داشت: ناراحتى، درد، بیمارى، مشکلات و گرفتارى به من روى آورده است، و تو ارحم الراحمینى (وَ أَیُّوبَ إِذْ نادى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرّاحِمِینَ). ضُرّ (بر وزن حر) به هر گونه بدى و ناراحتى که به روح و جان یا جسم انسان برسد، و همچنین به نقص عضو، از بین رفتن مال، مرگ عزیزان، پایمال شدن حیثیت، و مانند آن گفته مى شود، و چنان که بعداً خواهیم گفت: ایوب گرفتار بسیارى از این ناراحتى ها شد. ایوب(علیه السلام) همانند سایر پیامبران به هنگام دعا براى رفع این مشکلات طاقت فرسا نهایت ادب را در پیشگاه خدا به کار مى برد، حتى تعبیرى که بوى شکایت بدهد نمى کند، تنها مى گوید: من گرفتار مشکلاتى شده ام و تو ارحم الراحمین هستى، حتى نمى گوید: مشکلم را برطرف فرما; زیرا مى داند او بزرگ است و رسم بزرگى را مى داند. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۸۳ #سوره_انبیاء @Roznegaar