#تفسیر_آیه دو آیه‌ی بعد، نیز گوشه اى از سرگذشت پیامبر بزرگ، یونس (علیه‌السلام) را بیان مى کند. نخست مى گوید: ذا النون را به یاد آر، هنگامى که بر قوم بت پرست و نافرمان خویش غضب کرد و از میان آن‌ها رفت (وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً). نون در لغت، به معنى ماهى عظیم، یا به تعبیر دیگر، نهنگ یا وال است. بنابراین ذا النون یعنى صاحب نهنگ، و انتخاب این نام، براى یونس (علیه‌السلام) به خاطر ماجرائى است که بعداً به خواست خدا به آن اشاره خواهیم کرد. 🌺🌺🌺 به هر حال، او گمان مى کرد ما زندگى را بر او تنگ نخواهیم کرد (فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ). او گمان مى کرد تمام رسالت خویش را در میان قوم نافرمانش انجام داده است و حتى ترک اولائى در این زمینه نکرده و اکنون که آن‌ها را به حال خود رها کرده و بیرون مى رود، چیزى بر او نیست، در حالى که سزاوارتر این بود بیش از این در میان آن‌ها بماند، صبر و استقامت به خرج دهد و دندان بر جگر بفشارد، شاید بیدار شوند و به سوى خدا آیند. سرانجام، به خاطر همین ترک اولى او را در فشار قرار دادیم، نهنگ عظیمى او را بلعید و او در آن ظلمت هاى متراکم صدا زد خداوندا جز تو معبودى نیست (فَنادى فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ). خداوندا پاک و منزهى، من از ستمکاران بودم! (سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمِینَ). هم بر خویش ستم کردم و هم بر قوم خودم، مى بایست بیش از این ناملائمات و شدائد و سختى ها را پذیرا مى شدم، تن به همه شکنجه‌ها مى دادم شاید آن‌ها به راه آیند. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۸۷ #سوره_انبیاء @Roznegaar