#تفسیر_آیه آیه مورد بحث، نتیجه هماهنگى با امت واحده در طریق پرستش پروردگار، و یا انحراف از آن و پیمودن راه تفرقه را چنین بیان مى فرماید: هر کس چیزى از اعمال صالح را انجام دهد در حالى که ایمان داشته باشد، تلاش و کوشش او مورد ناسپاسى قرار نخواهد گرفت (فَمَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصّالِحاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلا کُفْرانَ لِسَعْیِهِ). و براى تأکید بیشتر، اضافه مى کند: و ما اعمال صالح او را قطعاً خواهیم نوشت (وَ إِنّا لَهُ کاتِبُونَ). 🌺🌺🌺 قابل توجه این که در این آیه، همانند بسیارى دیگر از آیات قرآن ایمان و عمل صالح به عنوان دو رکن اساسى، براى نجات انسان ها ذکر شده، ولى با اضافه کردن کلمه من که براى تبعیض است این مطلب را بر آن مى افزاید که انجام تمام اعمال صالح نیز شرط نیست، حتى اگر افراد با ایمان، بخشى از اعمال صالح را انجام دهند، باز اهل نجات و سعادتند. در هر حال این آیه، همانند بسیارى دیگر از آیات قرآن، شرط قبولى اعمال صالح را ایمان مى شمرد. ذکر جمله لا کُفْرانَ لِسَعْیِهِ در مقام بیان پاداش این گونه افراد، تعبیرى است توأم با نهایت لطف، محبت و بزرگوارى; چرا که خداوند در اینجا در مقام تشکر و سپاسگزارى از بندگانش بر مى آید، و از سعى و تلاش آنها تشکر مى کند این تعبیر شبیه تعبیرى است که در آیه 19 سوره اسراء آمده است: وَ مَنْ أَرادَ الاْ خِرَةَ وَ سَعى لَها سَعْیها وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأولْئِکَ کانَ سَعْیُهُمْ مَشْکُوراً: کسى که سراى آخرت را بخواهد و تلاش و کوشش خود را در این راه به خرج دهد در حالى که ایمان داشته باشد، از کوشش او تشکر مى شود . #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۹۴ #سوره_انبیاء @Roznegaar