و مخصوصاً علت آن را چنین بیان کرد: تا سخنان مرا درک کنند (یَفْقَهُوا قَوْلِی). این جمله، در حقیقت، آیه قبل را تفسیر مى کند و از آن، روشن مى شود که منظور از گشوده شدن گره زبان، این نبوده است که زبان موسى(علیه السلام) به خاطر سوختگى در دوران طفولیت یک نوع گرفتگى داشته (آن گونه که بعضى از مفسران از ابن عباس نقل کرده اند) بلکه، منظور گره هاى سخن است که مانع درک و فهم شنونده مى گردد. یعنى آن چنان فصیح، بلیغ، رسا و گویا سخن بگویم که هر شنونده اى منظور مرا به خوبى درک کند. 🌺🌺🌺 شاهد دیگر این تفسیر، آیه 34 سوره قصص است: وَ أَخِی هارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّی لِساناً: برادرم هارون زبانش از من فصیح تر است . جالب این که أَفْصَح از ماده فَصِیح در اصل، به معنى خالص بودن چیزى از زوائد است و سپس به سخنى که رسا، گویا و خالى از حشو و زوائد باشد، گفته شده است. به هر حال، یک رهبر و پیشواى موفق و پیروز کسى است که علاوه بر سعه فکر و قدرت روح، داراى بیانى گویا و خالى از هر گونه ابهام و نارسائى باشد. ذیل آیه ۲۸ @Roznegaar