#تفسیر_آیه و از آنجا که همیشه باید هشدار و تهدید با تشویق و بشارت، همراه باشد تا نیروى خوف و رجا را که عامل اصلى تکامل است یکسان برانگیزد، و درهاى بازگشت به روى توبه کاران را بگشاید، آیه بعد، چنین مى گوید: من کسانى را که توبه کنند، ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند و سپس هدایت یابند مى آمرزم (وَ إِنِّی لَغَفّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى). با توجه به این که غَفّار صیغه مبالغه است نشان مى دهد خداوند چنین افراد را نه تنها یک بار که بارها مشمول آمرزش خود قرار مى دهد. 🌺🌺🌺 قابل توجه این‌که نخستین شرط توبه، بازگشت از گناه است، و بعد از آن که صفحه روح انسان از این آلودگى شستشو شد، شرط دوم آن است که نور ایمان به خدا و توحید بر آن بنشیند. و در مرحله سوم، باید شکوفه‌هاى ایمان و توحید که اعمال صالح و کارهاى شایسته است بر شاخسار وجود انسان ظاهر گردد. ولى در اینجا بر خلاف سایر آیات قرآن که فقط از توبه و ایمان و عمل صالح سخن مى گوید، شرط چهارمى تحت عنوان ثُمَّ اهْتَدى اضافه شده است. در معنى این جمله، مفسران بحث هاى فراوانى دارند که از میان همه آن‌ها دو تفسیر، جالب تر به نظر مى رسد: نخست این که اشاره به ادامه دادن راه ایمان، تقوا و عمل صالح است، یعنى توبه، گذشته را مى شوید و باعث نجات مى شود، مشروط بر این که بار دیگر شخص توبه کار، در همان دره شرک و گناه، سقوط نکند و دائماً مراقب باشد که وسوسه هاى شیطان و نفس او را به خط سابق باز نگرداند. دیگر این که این جمله، اشاره به لزوم قبول ولایت و پذیرش رهبرى رهبران الهى است، یعنى توبه، ایمان و عمل صالح آنگاه باعث نجات است که در زیر چتر هدایت رهبران الهى قرار گیرد، در یک زمان موسى(علیه السلام)، و در زمان دیگر پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)، در یک روز امیر مؤمنان على(علیه السلام) و امروز حضرت مهدى(علیه السلام)مى باشد. چرا که یکى از ارکان دین، پذیرش دعوت پیامبر و رهبرى او و سپس پذیرش رهبرى جانشینان او مى باشد. این نیز روشن است که مخاطب این آیه، گرچه بنى اسرائیل هستند، ولى انحصار به آن‌ها ندارد، هر فرد یا گروهى که این مراحل را طى کنند مشمول غفران و عفو خدا خواهد شد. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۸۲ #سوره_طه @Roznegaar