هيثمي در كتاب مجمع الزوائد، پس از تصريح به معتبر بودن سند اين روايت، ادعا کرده است که آن دو نفر ابن ملجم و رفيقش بوده‌اند؛ در حالي که اين مطلب با روايت سازگار نيست؛ زيرا اولا: زماني که اميرمؤمنان عليه السلام رسول خدا صلي الله عليه وآله را در خواب ديده و از امتش شکايت کرده است ، هنوز به شهادت نرسيده بوده و هنوز ابن ملجم و رفيقش کاري نکرده بودند که آن حضرت از آن‌ها شکايت کند؛ ثانيا: اميرمؤمنان عليه السلام از دست امت و انحراف آن‌ها و دشمني آنان با خودش شکايت کرده است؛ پس آن دو نفر نيز بايد کساني باشند که امت را گرفتار اين انحراف کرده و سبب دشمني مردم با خاندان رسول خدا صلي الله عليه وآله شده‌اند. آيا ابن ملجم چنين کاري کرده است؟ اگر به حديث قلم و دوات توجه شود، فهميده ميشود که مقصود از اين افراد چه کساني بودند. «همان افرادي که وقتي پيامبر صلي الله عليه وآله فرمود براي من نوشت افزار بياوريد تا مطلبي بنويسم كه هرگز گمراه نشويد با نسبت دادن هذيان گويي به پيامبر صلي الله عليه وآله مانع نوشتن حضرت شده موجب گمراهي امت شدند».