کربلائی شدن در بطون انسان شکل میگیرد نه در ظواهر آن .... . . آری ؛ حقیقتِ کربلائی شدن را باید در فحوای آخرین کلام امام حسین علیه السلام به لشکریان یزید جست ، آنجا که فرمود : " فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرَامِ وَ طُبِعَ عَلَى قُلُوبِكُمْ؛ شکمهایتان از حرام پر شده و بر قلبهایتان مُهر خورده است " باطنهایی که از حرام پر شده هرگز جائی در قافله شهداء و یاران کربلائی امام حسین ندارند ؛ و بسیار ساده لوحانه است که ما فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرَامِ را به خوردن مال حرام تعبیر و تفسیر کنیم !!!!! حقیقتِ کلام امام از بطون و حرام ، به صورت عام بوده نه خاص .... ؛ و فحوای کلام قدسی امام به منع ورود هر حرامی من جمله نگاه حرام ، شنیدن حرام ،گفتار حرام ، تفکر حرام ، عمل حرام ، مال حرام و .... به بطن جان انسان اشاره میکند .... 🔸 نگاه حرام : نگاه حرام صرفا نگاه به نامحرم و نگاهِ بر اساس تلذذ جنسی نیست ؛ نگاهِ با جلال و حسرت به زندگی اشرافی و تجملاتی ، نگاهِ بی تفاوت به ظلمِ ظالم و مظلومیتِ مظلوم ، نگاهِ با حقارت به فقرِ فقیر و .... نیز جزئی از نگاههای حرام است. 🔸 شنیدن حرام : شنیدن حرام صرفا گوش فرا دادن به غیبت و دروغ نیست ؛گوش فرا دادن به سخنانِ مسمومِ دشمنانِ دین ، شنیدنِ سخنانِ لهو و لعب و ... نیز مصداق پر کردن باطن از حرام است . و خلاصه آن که هر کس فعل و فکر و عملِ حرامی را در باطنِ خویش جای دهد ، اثر تکوینی آن نشنیدن و ندیدن صدای حق میشود و نتیجه اش جز گمراهی و ضلالت نیست .... و هر کس خواهان کربلائی شدن است میبایست ابتدا از حرام دوری کند تا راه حقیقی کربلا بر او گشوده شود و الا تمامی لشکر یزید در کربلا حضور داشتند اما به دلیل پر بودن باطنهایشان از حرام ، هیچ بهره ای از کربلا نبردند .... @s_a_razavi