✅ ظرفیت اجتماعی، مقدمه برپایی عدالت 🔰 تا زمانی که در یک جامعه، ظرفیت پیاده سازی عدالت( سیاسی، قضائی، اقتصادی، اجتماعی و ...) فراهم نشود، حاکم اسلامی آن جامعه نمیتواند بر اساس مبانی عدالت بر آن جامعه حکمرانی کند و تا زمان رسیدن به ظرفیت مطلوب، احکام اجرائی اش بر اساس مصالح کلی جامعه اسلامی خواهد بود. 🔹در این باب شاهد مثالهای گوناگونی را میتوان از صدر اسلام تا دوره معاصر ذکر کرد مانند: 🔸عدم اقدام به محاکمه قضائی و اجرای حدود الهی بر قاتلین حضرت زهرا سلام الله علیها توسط امیرالمومنین 🔸 عدم اقدام به محاکمه قضائی و طرد سیاسی اشعث بن قیس کندی توسط امیرالمومنین 🔸عدم اقدام به محاکمه قضائی و اجرای حدود الهی بر قاتلین عثمان توسط امیرالمومنین 🔸 عدم اقدام به خونخواهی قاتلین امام حسین علیه السلام توسط امام سجاد علیه السلام 🔸 عدم قیام و اقدام برای ایجاد حکومت اسلامی شیعی توسط امام جعفر صادق علیه السلام 🔸 در طول عمر 43 ساله انقلاب نیز موارد متعددی از این قاعده وجود دارد مانند عدم محاکمه سران فتنه 88 توسط نظام 🔰 برای پیاده سازی عدالت در برخی موضوعاتِ خاصِ سیاسی مانند محاکمه برخی شخصیتها باید به گزاره های مختلفی توجه نمود که بسترها و ظرفیت های آن در جامعه به حد مطلوبی رسیده باشد مانند: 1️⃣ مطالبه حداکثری مردمی 2️⃣ فراهم بودن بسترهای قانونی و قضائی 3️⃣ اجرائی شدن پیوست های سیاسی، رسانه ای، امنیتی و اجتماعی 4️⃣ تحت مدیریت بودن جریانات سیاسی داخلی و بین المللی 5️⃣ به حداقل رسیدن هزینه های سیاسی و اجتماعی 6️⃣ تامین مصالح کلی کشور و مردم با رعایت ملاحظات سیاسی - اجتماعی ✅ گاهی میبایست سالها خار در چشم داشت و استخوان در گلو تا ظرفیت پیاده سازی عدالت در جامعه مهیا گردد. ✅ پیاده سازی عدالت در جامعه میبایست بر اساس عقلانیت، مصالح کلی جامعه و ملاحظات امنیتی-اجتماعی باشد و الا نتیجه آن هزینه های گزاف، هرج و مرج، آشوب و اغتشاش و همچنین آسیب به پشتوانه مردمی حاکمیت خواهد شد. #نهضت_آرمانخواهی #عدالتخواهی #مطالبه_گری #سیداحمدرضوی @s_a_razavi