ـ🌱﷽ ▫️طعمِ بی طمعی آن کس که به بینش عمیقی از ولایت برسد، دیگر هیچ طمعی ندارد؛ نه از خود، نه از غیر، نه از خدا و امام. چون می‌بیند که ولایت، ساری و جاری است و آنچه هست، ظهور ولایت است. همان طور که نه ما طمعی از چشم خود داریم و نه چشممان طمعی از ما دارد. چشم، ظهور ماست و لازم نیست از ما خواهش کند و یا ما التماسش کنیم؛ وقتی خوابمان بیاید، خودش بسته می‌شود و وقتی بخواهیم بیدار شویم یا چیزی را ببینیم، خودش باز می‌شود. با این بینش، دیگر مجاهده‌ای برای ترک طمع لازم نیست. مجاهده، تا رسیدن به معرفت است. آن وقت، طمع خودبه‌خود کنار می‌رود. طلبی هم اگر باشد و دلی از عشق او بتپد، ظهور او و طلب اوست، یعنی ظهور مطلوب؛ نه طمع طالب. 🕊 |سبک زندگی👇 https://eitaa.com/joinchat/2565734608C1b33cb08e3