1. همانطور که وعده داده بودیم، قسمت دوم گفتگوی رو در رو با حاج سعید قاسمی نیز منتشر شد و همچون قسمت اول، واکنش های زیادی را برانگیخت. بخش قابل توجهی از پیام ها همانند قسمت اول حاوی ابراز لطف مخاطبان بود و بخشی نیز انتقادی. 2. یکی از بخش های مهم این گفتگو روایت منصفانه حاج سعید از احمدی نژاد بود. برخلاف خیلی هایی که تصور می کنند تاریخ را باید بر اساس نگاه امروزشان بنویسند و به خاطر تغییرات احمدی نژاد از سال 88 به بعد، معتقدند او یهودی، نفوذی و ... بوده! سعید قاسمی منصفانه از عملکرد 4 سال اول دولت احمدی نژاد _که بدون تردید موفق ترین دولت بعد از انقلاب نیز بوده_ دفاع کرد و در ادامه نیز نقدهای متعدد خود را درباره اشتباهات شخص احمدی نژاد و اطرافیانش بیان داشت. 3. اما جدای از روایت های شنیدنی و مفصل سردار قاسمی از حضور در بوسنی، لبنان و کرمانشاه، بخشی از سخنان وی درباره استفاده از پوشش هلال احمر و کمک نظامی به مسلمانان بوسنی در برابر قتل عام صربها در رسانه های مختلف بازتاب زیادی داشته است. هلال احمر بلافاصله این ماجرا را تکذیب کرد! و سخنگوی سپاه نیز این اظهارات را فاقد اعتبار دانست و برخی نیز با انتقاد از پخش این قسمت از سخنان سردار معتقدند بودند این مطلب در شرایط کنونی بهانه جدیدی دست امریکا برای تحریم حساب های بانکی هلال احمر خواهد داد و... اما ضمن احترام به همه انتقادات، متوجه نمی شوم وقتی پیش از این بعضی از افراد مانند حجه الاسلام نواب خاطرات جزیی مفصلی از چگونگی انتقال تسلیحات و موشک های ایرانی به بوسنی را بیان کرده بودند، یا از آن مهم تر رهبر معظم انقلاب تاکنون بارها نسبت به اصل کمک های نظامی و تسلیحاتی جمهوری اسلامی به ملل مظلوم در اقصی نقاط جهان تاکید کرده اند، چرا برخی تصور می کنند بیان چند خاطره از آن حماسه بزرگ، تبدیل به بهانه جدیدی دست امریکا خواهد شد؟ آیا قرار است "منطق برجام" و به اصطلاح "بهانه زدایی از دست دشمن" این بار در حوزه تاریخ انقلاب نیز وارد شود و با خودسانسوری، بزرگترین دستاوردهای قابل دفاع و افتخار آمیز جمهوری اسلامی بیان نشود؟ آیا ما هم باورمان شده که امریکا بهانه هایش از ما تمام خواهد شد و این فقط ما هستیم که نباید به آنها بهانه بدهیم؟ 4. نکته دیگر آنکه قبل از انتشار این گفتگو نیز هلال احمر مورد تحریم امریکا قرار گرفته بوده و حساب های آن مسدود بود (یعنی انتشار این گفتگو منجر به تحریم هلال احمر نشده) و از همه مهم تر آنکه نه فقط هلال احمر، بلکه بسیاری از نهادهای مشابه در جهان مثل سازمان ملل، صلیب سرخ و... در بسیاری از مواقع عملکرد های پوششی شان از اصل عملکردشان بیشتر است و این ادعایی است که با مروری کوتاه در بسیاری از کتب خاطرات افسران نظامی و اطلاعاتی غربی نیز قابل اثبات است. سوال اصلی این است که دقیقا چه زمانی از «شرایط حساس کنونی» خارج می شویم و فرصت بیان قابل دفاع ترین دستاوردهای جمهوری اسلامی در جهان فرا خواهد رسید؟ آیا از تجربه انفعال در روایت تاریخی اتفاقاتی مانند اعدام منافقین در سال 67 یا حوادث مشابه عبرت نگرفته ایم و قرار است زمانی روایت درست تاریخ را بیان کنیم که دشمن روایت غلط و تحریف شده اش را جا انداخته؟ بازهم قرار است جای جلاد و شهید در تاریخ نگاری عوض شود؟ @Sabeti ✅