✨﷽✨
زندگی مهدوی درسایه دعای# عهد
۶. وَمُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ؛ و ای نازل کننده قرآن عظیم.
✍خداوند متعال در قرآن به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم میفرماید: «وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ»؛ یعنی ما به تو قرآن عظیم داده ایم. انصافاً قرآن، کتاب بسیارعظیمی است. در میان یکصد وچهارده سوره قرآن، ۲۹ سوره آن با حروف مقطّعه شروع میشود. در ۲۴ مورد بعد از این حروف، سخن از قرآن و معجزه بودن وعظمت آن است؛ چنانکه در سوره بقره به دنبال «الم»، «ذلِک الْکتابُ» آمده و به عظمت قرآن اشاره شده است. عموم نویسندگان، کتابِ خود را خالی از نقص ندیده، به سبب نقصها و اشکالات کتابشان، از خواننده عذرخواهی میکنند و از پیشنهادها و انتقادها استقبال میکنند؛ اما تنها خداوند است که درباره کتاب خود با صراحت میفرماید: «الْکتابِ الْحَکیمِ»؛ تمام آیاتش، محکم و بر اساس حکمت است. کتابی استوار و خلل ناپذیر که هیچ نقص و عیبی در آن راه ندارد.
معصومان هم روایاتی در عظمت قرآن بیان فرموده اند که برای رعایت اختصار فقط دیدگاه امیرالمؤمنین علیه السلام را بیان مینمائیم، تا اززبان امام اول، این حقیقت را مرور کنیم. آن حضرت میفرماید:
در قرآن، علوم آینده و اخبار گذشته آمده است. دوای دردها و نظم امور در قرآن است.
قرآن، دریایی است که قعر آن، دست یافتنی نیست، بنایی است که پایه هایش سست نمی شود و داروی شفابخشی است که بیماری در پی ندارد.
قرآن، عزّتی است که شکست ندارد و حقّی است که خوار نمی شود.
قرآن، بهترین موعظه، ریسمان محکم الهی، بهار دل ها، چشمههای علم، و عنصری است که دل جز با آن، صیقلی نمی شود.
قرآن، نوری روشن، شفایی سودمند، سیراب کننده تشنگیهای معنوی و وسیله حفظ و نجات است. کسی با قرآن ننشست، مگر آنکه از انحرافش کاسته و به هدایتش افزوده شد.
👇👇👇👇