حسین در تاریخ ۱۱/۵/ ۱۳۴۲ در جمع عشایر علیخانی ـ طایفه عرب غنی ـ دیده به جهان گشود و دوران کودکی را همواره در کنار پدر و مادر به آشنایی با محیط اطراف خود سپری نمود. در سال ۱۳۴۹ در روستای اسلام آباد غنی داراب با مشقت و ناراحتی و تحمل دوری از پدر و مادر، شروع به تحصیل کرد و تا سال دوم ابتدایی در این روستا تحصیل نمود. بعد از یک وقفه کوتاه، به تحصیل در مکتب قرآن که در بین عشایر مرسوم و فراگیری آن بر همه الزامی بود، پرداخت. پس از آن تا سال ۱۳۵۳ در مدرسه سیار عشایر تیره علیخانی، با موفقیت دوره ابتدایی را به اتمام رساند. از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۵ دوره راهنمایی را در مدرسه شهید مصطفی خمینی نی‌ریز و دوره متوسطه را در دبیرستان شهید بهشتی نی‌ریز سپری کرد. در دوران تحصیل فردی جدی، پر تلاش و مصمم بود. همیشه یار و مددکار محرومان و مظلومان عشایر و روستاها بشمار می‌رفت. خانواده او در سال ۱۳۵۶ در روستای محمودآباد سکنی گزید و شهید بزرگوار پس از اتمام تحصیلات، دوشا دوش پدر مشغول به کار و کشاورزی گردید. برای اقامه نماز و گرفتن روزه با جان و دل می‌کوشید. با همسایگان خوش برخورد و مهربان بود و از خنده‌های بی‌مورد سخت ناراحت و غمگین می‌شد. بیشتر اوقات فراغت خود را به مطالعه کتابهای مذهبی، مانند: کتابهای شهید مطهری و... می‌گذراند. آنگاه که جنگ ناخواسته به کشور اسلامی ما تحمیل شد، برای معرفی چهره کریه دشمن، جنگ تبلیغاتی را شروع کرد و با معرفی جنایت‌های صدام، سعی در آگاه نمودن عشایر و مردم روستا نمود. با تشویق آنها به رفتن به سوی جبهه‌ها و جمع‌آوری کمکهای نقدی و مالی با ستاد پشتیبانی همکاری می‌کرد.خطاب به مردم می‌گفت: باید چون حسین بن علی(ع)، سرور آزادگان، با خون خود درخت اسلام را آبیاری کنیم. عشق به خدا و عنایت حضرت حق باعث شد تا سعادت وی را یاری کند و در تاریخ ۲۷/۱۱/ ۱۳۶۲ روانه جبهه‌های نبرد گردد. در تاریخ ۱۱/۱۲/ ۱۳۶۲ در عملیات خیبر شرکت کرد و به لقاءالله پیوست. پیکر پاکش را در گلزار شهدای نی‌ریز به خاک سپرده شده است.