۲۳ ♦️ *مِنّت گذاشتن* 🔹 ١٦. آسيبِ ديگرى كه بر خانواده وارد مى‌شود، رذيلۀ منت گذاشتن و اذيت كردن بابت خدمات رسانی‌هاست. 💢 مِنّت، يعنی خدماتی كه انسان به ديگری می‌دهد، به نظرش بزرگ جلوه می‌كند به‌طوری كه تصور خدمات دهنده بر اين است كه خدمات گيرنده بواسطه لطف او از همه بی‌نياز می‌شود. 🔹 ما گمان می‌كنيم در فضای منزل، كامل‌ترين خدمات را برای همسر و فرزندان و والدين انجام می‌دهيم و همين امر موجب نقص فعلِ ما مى‌شود. 🍀اميرالمؤمنين علي عليه‌السلام فرمودند: 🔆 «آفَةُ اَلسَّخَاءِ اَلْمَن» 📗 غرر الحکم، ج ١، ص ٤٩٦ «آفت سخاوت، منت است.» 💢 انسان از طريقِ منت، همۀ الطافی كه انجام داده، ضايع می‌كند. 🔹 اگر كسی منت می‌گذارد اساساً نمی‌تواند خير رسانی خوبی براى ديگران باشد. ♦️ *منت گذاشتن با خير رسانی قابل جمع نيست.* 🍀 أميرالمؤمنين عليه‌السلام مى‌فرمايند: 🔆 «لا تَرْجُونَّ فَضْلَ مَنَّانٍ» 📗غرر الحکم، ج١، ص١٠٤ «حتماً حتماً اميدی به احسانِ فرد منت گذار نداشته باشيد.» 📌 ادامه دارد... 📚 ‌‌«استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane