بهاری از خانه مادربزرگ😊🍀 گل به خنده صبح، شکفت در چمن، راز دلش گفت با باد سَحر، بی‌سخن. در دل هر برگ، عشقی نهان، عطر امیدش، پیچیده در آسمان. با ناز و آرام، از خاک برآمده، زیبای خاموش، ولی پرزبان‌مده. گل، یادآور لبخند خداست، نقشی از عشق، در دل هر گیاه است.