«شیخ صدوق؛ دعایی مستجاب، کرامتی جاودان» علی بن بابویه، عالم وارسته‌ی قرن سوم، سال‌ها در آرزوی فرزندی صالح بود و در نهایت، دل امیدوارش به درگاه خداوند از دریچه‌ی توسل به امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، پاسخ گرفت. او نامه‌ای به واسطه‌ی حسین بن روح، نائب خاص امام، ارسال کرد و از درگاه حضرت طلب دعا نمود. پاسخ امام که حامل بشارتی بزرگ بود، چنین آمد: «برای تو از خداوند خواستیم دو پسری عطا کند که اهل خیر و برکت باشند.» این دعای مبارک به حقیقت پیوست و فرزندی به او عطا شد که تاریخ او را با نام *شیخ صدوق* شناخت؛ عالمی برجسته که خورشید علم و حدیث را در آسمان فقاهت روشن کرد. محمد بن علی بن بابویه، ملقب به شیخ صدوق، در سال 305 هجری قمری در شهر مقدس قم به دنیا آمد. زندگانی او سرشار از جلالت در علم و تقوا بود و تألیفات بی‌مانندش، از جمله کتاب گران‌سنگ *«من لایحضره الفقیه»*، میراثی بی‌بدیل برای جهان تشیع باقی گذاشت. این کتاب، یکی از چهار کتاب اصلی حدیث میان شیعیان است که شیخ در آن تنها روایاتی را گرد آورده که به صحتشان ایمان داشته و آنها را میان خود و خداوند حجت می‌دانسته است. در مقدمه‌ی این کتاب، اشاره‌ای به خوابی شگفت‌انگیز دارد؛ خوابی که نگرانی او درباره‌ی غیبت امام زمان (عج) را پایان داد. در عالم رؤیا، حضرت ولی عصر (عج) بر او ظاهر شدند، بر در کعبه ایستاده بودند و فرمودند: «چرا درباره‌ی غیبت کتاب نمی‌نویسی تا اندوهت از میان برود؟» شیخ صدوق عرض کرد: «چیزی نوشته‌ام»، و حضرت پاسخ دادند: «نه آن‌گونه که باید. کتابی بنویس و غیبت انبیا را در آن بازگو.» این خواب، انگیزه‌ای برای تألیف یکی از برجسته‌ترین آثار او درباره‌ی غیبت شد. شیخ صدوق پس از عمری پرثمر، در سال 381 هجری قمری در شهر ری دیده از جهان فروبست و در جوار مرقد حضرت عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد. سال‌ها بعد، در دوره‌ی فتحعلی‌شاه قاجار، بارش‌های فراوان مرقد او را دچار آسیب کرد. هنگام مرمت بنا، سرداب تدفین آشکار شد و آنچه از آن بیرون آمد، کرامتی شگفت‌انگیز بود؛ پیکر شیخ، پس از گذشت هشت قرن، دست‌نخورده و سالم بود، به‌گونه‌ای که گویی تازه از حمام برگشته باشد و آثار حنا بر دستانش هویدا بود. این کرامت بزرگ، به گواهی جمعی از بزرگان عصر، از جمله میرزا ابوالحسن جلوه و والد آیت‌الله مرعشی نجفی، سندی جاودان بر بزرگی روح و برکت وجودی این عالم ربانی است؛ عالمی که تاریخ هیچ‌گاه او را فراموش نخواهد کرد. شادی روح بلند وبزرگوارش صلوات بفرستید.