"لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا" (توبه، ۴۰) هرگاه دلت گرفت و آسمان دلت ابری شد، بدان چیزی در جانت گم شده است. نه، کمبود پول نیست… نه، نبودِ همراه… نه حتی نداشتنِ امید… بلکه تنها «یاد»ی از خاطر رفته است؛ یاد اینکه خدا با توست. آنجا که غصه‌ سر بر شانه‌ات گذاشت، نه آن بود که خدا کنارت نبود، بلکه تو از یاد برده بودی‌اش. و او با مهری بی‌پایان می‌گوید: اندوه مدار، من با توأم. #راز_آیات‌