•🍃
💢فضائل‌‌اخلاقی‌امام‌حسن‌مجتبی(ع)
#همنشینی‌با‌قرآن
آن بزرگوار، صوتی زیبا در قرائت قرآن داشت و علوم قرآن را از کودکی به نیکی می دانست. همواره پیش از خوابیدن، سوره کهف را تلاوت می‌کرد و سپس می‌خوابید. گفته اند در دوران زندگانی پیامبر اکرم(ص)، شخصی وارد مسجد شد و از کسی درباره تفسیر شاهد و مشهود پرسید؛ آن مرد پاسخ داد: «شاهد، روز جمعه است و مشهود، روز عرفه.» از مرد دیگری پرسید؛ ولی او گفت: «شاهد روز جمعه و مشهود روز عید قربان است.»
سپس نزد کودکی رفت که گوشه مسجد نشسته بود. او پاسخ داد: «أَمَّا الشَّاهِدُ فَمحمد(ص) وَ أَمَّا الْمَشْهُودُ فَیَوْمُ الْقِیَامَةِ أَ مَا سَمِعْتَهُ سُبْحَانَهُ یَقُولُ یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً؛[ سوره‌احزاب،آیه۴۵ ]
شاهد محمد(ص) رسول خدا و مشهود روز قیامت است؛ مگر نخوانده ای که خداوند [درباره رسولش] می‌فرماید: ای پیامبر! ما تو را گواه و بشارتگر و هشدار دهنده فرستادیم.»
و نیز درباره قیامت در سوره هود آیه ۱۰۳ می‌فرماید:«ذلِکَ یَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهُود»؛ آن روز، روزی است که مردم را برای آن گرد می آورند و روزی است که جملگی در آن حاضر می‌شوند.
راوی داستان می گوید که پرسیدم: فردی که اول پاسخ داد که بود؟ گفتند: «ابن عباس.» پرسیدم: دومی که بود؟ گفتند: «ابن عمر.» سپس گفتم: آن کودک که از همه بهتر و درست تر پاسخ داد که بود؟
گفتند: «او حسن بن علی بن ابی طالب بود».
آن امام بزرگوار در خانه ای تربیت یافته بود که کلام خدا پیوسته سخن آغاز و انجام آن بود؛ در خانه ای که پدر آن نخستین گرد آوردنده قرآن و اهل خانواده بهترین عمل کنندگان به آیات آن بودند.
📘بروج،ص۳
📚 بحارالأنوار ج۴۳،ص۳۴۵