لیلة المبیت سند جانفشانی علی مرتضی است آمد ربیع، فصل شکـفتن، رها شدن با رویش گــل نبوی هم صدا شدن  (مصطفی معارف) ماه محرم و صفر با همه حزن و اندوهی که داشت به پایان رسید تا ربیع به تقویم روزگار شکوفه کند و از عطر این ماه، میلاد پیامبر(ص) و صادق آل محمد(ع) و امامت آخرین منجی عالم بشریت(عج) بشارت داده شود.  حلول این ماه خجسته، نسیم روح بخش رسالت و ولایت را بر کام مسلمین هدیه می‌کند چرا که ربیع، آبستن قدوم مبارک محمد مصطفی(ص) و ماه سرور اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) است. زیارت پیامبر(ص) و امام علی(ع) و روزه گرفتن در روز 1 ماه ربیع الاول اعمال روز اول ربیع‌الاول ماه ربیع‌الاول همان گونه که از نامش پیداست بهار ماه‌های قمری است؛ چرا که آثار رحمت و برکت خداوند در آن هویداست. در این ماه با فضیلت، ذخایر برکات خداوند و انوار الهی‌اش با میلاد برگزیدگان او بر زمین فرود آمده‌ است؛ زیرا میلاد رسول خدا(ص)، رحمت عالمیان در این ماه است؛ رحمتی که زمین مانندش را هرگز ندید.   همچنین ربیع، تابلوی وقایعی‌ است که اسلام بر آن مفتخر است؛ وقایع گرانقدری چون لیله‌المبیت، هجرت حضرت محمد(ص) از مکه به مدینه، ولادت پیامبر اکرم(ص) و امام جعفر صادق(ع)، ازدواج حضرت محمد(ص) با حضرت خدیجه(س) و آغاز امامت امام مهدی(عج). و اولین شب ربیع‌الاول است که خاطره‌ی «لیلةالمبیت» سال چهاردهم بعثت پیامبر(ص) را در گوش تاریخ فریاد می‌زند. همان شب سال اول هجرت که پیامبر(ص) برای آنکه مشرکان از هجرت او آگاه نشوند، به علی(ع) فرمود: «مشرکان می‌خواهند امشب مرا به قتل برسانند، آیا تو در بستر من می‌خوابی؟» امام علی(ع) گفت: «در این صورت شما سالم می‌مانید؟» پیامبر (ص) فرمود: «آری». امام علی(ع) تبسمی کرد و سجده شکر به جای آورد، وقتی که سر از سجده برداشت عرض کرد: «آنچه را که مأمور شده‌ای انجام بده که چشم، گوش و قلبم فدای تو باد سپس پیامبر(ص)، علی(ع) را در آغوش گرفت و هر دو گریه کردند و از هم جدا شدند[2]. پیامبر اکرم(ص) در خطبه غدیریه تصریح کرده که این ماموریت به امام علی(ع) از سوی پروردگار بوده است[3]. امید که این ماه، موعد پایان انتظار مهدی فاطمه(عج) باشد تا با ظهورش جهانی را به آرامش برساند. اللهم عجل لولیک الفرج