دعای ماه رجب
🟢 طبق آنچه که در تنها منبعِ این دعا (اقبال سید بن طاوس) ذکر شده؛
۱_ظاهرا _و لااقل احتیاطا_ «بسم‌الله» جزء دعا است .
۲_گرفتن محاسن با دست چپ و حرکت انگشت اشاره‌ی دست راست، هنگام گفتن فراز پایانی (يا ذَا الْجَلالِ وَ الإِكْرامِ ..) وارد نشده است.
۳_ترجمه متن روایت چنین است؛
امام صادق (علیه‌السلام) از «يا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ» تا «مِنْ فَضْلِكَ يا كَرِيمُ» خواند،
سپس در حالی که با دست چپ محاسن خود را گرفته و انگشت اشاره دست راستش را حرکت می‌داد، در همین حال، دوباره از اول تا اینجا خواند.
سپس [در حالی که همچنان دستش بر محاسنش بود و یا رها کرده بود] فرمودند؛ «يا ذَا الْجَلالِ وَ الإِكْرامِ ...»؛
🔸️لذا گرفتن دست بر محاسن در فراز پایانی، وارد نشده است.
آنچه می‌توان گفت این است که؛
تنها در مرتبه دومِ قرائت؛ از ابتدا تا انتها و یا تا «يا ذَا الْجَلالِ وَ الإِكْرامِ ...» گرفتن محاسن مستحب است.
و حداکثر این که یک بار از ابتدای دعا تا «يا ذَا الْجَلالِ وَ الإِكْرامِ ...» و یا تا آخر مستحب است.
۴_در هر یک از کتاب‌های اصول کافی(ج۲، ص۵۸۳) و رجال کشی(ج۲، ص۶۶۷) دعایی شبیه به این مضامین وارد شده که اختصاص به ماه رجب ندارد و از محل بحث خارج است.
🔹عن محمّد السجاد في حديث طويل،
قال: قلت لأبي عبد اللّه عليه السلام: جعلت فداك هذا رجب علّمني فيه دعاء ينفعني اللّه به،
قال: فقال لي أبو عبد اللّه عليه السلام:
« اكتب بسم اللّه الرّحمن الرّحيم، و قل في كلّ يوم من رجب صباحاً و مساء و في أعقاب صلواتك في يومك و ليلتك:
يا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ، وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ، يا مَنْ يُعْطِي الْكَثِيرَ بِالْقَلِيلِ، يا مَنْ يُعْطِي مَنْ سَأَلَهُ، يا مَنْ يُعْطِي مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً، أَعْطِنِي بِمَسْأَلَتِي إِيَّاكَ جَمِيعَ خَيْرِ الدُّنْيا وَ جَمِيعَ خَيْرِ الاخِرَةِ، وَ اصْرِفْ عَنِّي بِمَسْأَلَتِي إِيَّاكَ جَمِيعَ شَرِّ الدُّنْيا وَ شَرِّ الاخِرَةِ، فَإِنَّهُ غَيْرُ مَنْقُوصٍ ما أَعْطَيْتَ، وَ زِدْنِي مِنْ فَضْلِكَ يا كَرِيمُ. »
قال: ثمّ مدّ أبو عبد اللّه عليه السلام يده اليسرى فقبض على لحيته و دعا بهذا الدّعاء و هو يلوذ بسبّابته اليمنى، ثمّ قال بعد ذلك:
« يا ذَا الْجَلالِ وَ الإِكْرامِ يا ذَا النَّعْماءِ وَ الْجُودِ، يا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ، حَرِّمْ شَيْبَتِي عَلَى النّارِ » .
و في حديث آخر: ثمّ وضع يده على لحيته و لم يرفعها إِلّا و قد امتلأ ظهر كفّه دموعاً.
📖اقبال، ج۳، ص۲۱۱