سال ٩۵ سخنی از برخی مسوولان دولتی منتشر شد مبنی بر اینکه قرار است زنان معتاد را عقیم کنند و بدین ترتیب از برخی آسیب‌های اجتماعی جلوگیری کنند. در استفتائی آماده شد و خدمت مراجع عظام ارسال شد. علما به اتفاق این مساله را غیرشرعی عنوان کردند. یک نسخه از استفتا هم به دفتر آیت الله علوی گرگانی فرستاده شد. ایشان در پاسخ کمی تاخیر پاسخ دادند. با دفتر ایشان تماس گرفتم تا موضوع را پیگیری کنم. فردی گوشی را برداشت، از پشت گوشی صدای همهمه می آمد. پرسیدم چنین استفتائی کرده ایم و پیگیر پاسخ شدم. آن فرد گفت اتفاقا همین الان با حاج آقا داریم درباره همین استفتا بحث می کنیم و یک گروه مشغول بررسی آن هستم. پرسیدم خود هم هستند؟ گفت: بله ایشان معمولا سوالات این چنینی را خودشان با همفکری برخی شاگردان پاسخ می دهند. دقت کردم صدای آیت الله می آمد. برایم جالب و تعجب آور بود که یک مرجع تقلید این گونه با احتیاط و دقت و وسواس برای فتوا دادن وقت می گذارد و با تواضع با شاگردان خود به بحث می نشیند و در همین حین آموزش هم می دهد... روحش شاد که تا آخر عمر زاهدانه و عالمانه زیست.