#حريم_ملکوت 851 (قسمت اول) 🔴 درنگی بر سوره مبارکه «عصر» ✅ برگرفته از جلسات درس اخلاق حوزه علمیه امام خمینی(ره) - ایراد شده در تاریخ 10 آبان 1399 در قرآن کریم برای عینی کردنِ این حقیقت که انسان موجودی است باید بماند، و دنیا مقدّمه‌ی آخرت است، زندگیِ دنیا «هدف» نیست، بلکه پُل است، بلکه مزرعه است، بلکه تجارتخانه است، و این تجارت و زراعت و پُل برای عبور است، باید حاصلِ آن را برای زندگیِ خود مصروف کنیم، هم سوره مبارکه «والعصر»... اثرِ سازندگیِ این سوره به قدری زیاد است که در صدر اسلام مسلمین زمانِ خداحافظی دست به دستِ یکدیگر می‌دادند و این سوره را با یکدیگر قرائت می‌کردند: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم * وَالْعَصْرِ * إِنَّ الإنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ * إِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْر»؛ خدای متعال قسم یاد می‌کند، خدای متعال بندگانِ خود را دوست دارد، خدای متعال ما را آفریده است، ما اثرِ خدای متعال هستیم، ما نقشِ خدای متعال هستیم، ما نقاشیِ خدای متعال هستیم، ما کارِ خدای متعال هستیم، هر کسی کارِ خود را دوست دارم، چون ما کارِ خدای متعال هستیم خدای متعال ما را دوست دارد، خدای متعال از ما خواسته است که ما به سعادت برسیم، ما به کمال برسیم، و خدای متعال برای ما اصلاً کم نگذاشته است، آنچه می‌شد ما را کمک کند تا ما گرفتارِ خسارت نشویم، گرفتارِ عمرباختگی نشویم، گرفتارِ ندامت و حسرت نشویم، خدای متعال در اختیارِ ما قرار داده است، خدای متعال افضلِ بشر را برای تربیتِ ما فرستاده است، خدای متعال انبیاء و ائمه علیهم السلام را که وجودهای نوری و عرشی هستند برای ما خرج کرده است، خدای متعال حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و امام حسن مجتبی صلوات الله علیه و حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه و ائمه علیهم السلام را بخاطرِ ما در این کُره‌ی خاکی گرفتارِ مصیبت‌ها و رنج‌ها کرده است، وقتی خدای متعال قسم یاد می‌کند از روی محبّت این کار را می‌کند، می‌خواهد تا من و شما هدایت بشویم، به «عصر» هم قسم می‌خورد، «عصر» مهم‌ترین چیز به معانیِ مختلف است، «عصر» خیلی مهم است، که یکی از آن‌ها همان «زمان» است، زمانِ ما زیاد نیست، می‌گویند عمر طلا است، ولی این جمله دقیق نیست، اگر انسان طلا را گُم کند ممکن است بتواند دوباره آن را بدست بیاورد ولی عمرِ رفته دیگر بر نمی‌گردد، طلا چه زمانی می‌تواند عمر باشد؟ آیا حیف نیست؟ ما با این عمرِ خود چه می‌کنیم؟ تابحال چکار کرده‌ایم؟ خدای متعال که به «عصر» قسم یاد می‌کند درواقع یک تیر و چند نشان است، یعنی قدرِ خودتان و زمانِ خودتان را بدانید، از این فرصت، از این ظرفیت استفاده‌ی کامل را ببرید. حال خدای متعال می‌خواهد با این قسم چه حقیقتی را به خوردِ ما بدهد و ما باور کنیم؟ این حقیقت که «إِنَّ الإنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ»، در حالِ آب شدن هستی، در حالِ تَلَف شدن هستی، در حالِ از دست رفتن هستی، عمرِ تو در حالِ آب شدن است. چکار کنیم این عمری که در حالِ آب شدن است از دستِ ما نرفته باشد و خرج و هزینه نشده باشد و برای ما ذخیره بشود و از دستِ ما نرود و برای ما بماند؟ خدای متعال چهار مسئله را در اینجا بیان فرموده است. یک «ایمان»؛ زندگی عبارت است از «ایمان»، اگر ایمان نباشد انسان زنده نیست، کافر مُرده است، ایمان به انسان امنیت می‌دهد، انسان سنگرِ امانِ بشر است، ایمان نردبانِ عروج است، ایمان شهپرِ معراجِ انسانِ خاکی است که انسان را افلاکی می‌کند و انسانِ فرشی را عرشی می‌سازد، ایمان به خدای متعال و ایمان به ابدیت و ایمان به صراط مستقیم که پیامبران و ائمه علیهم السلام هستند. ایمان بدونِ عمل مانندِ درختِ بدونِ ثمر است، «إِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ»، انسان برای کار آمده است... ای که دستت می‌رسد شو کارگر... #درس_اخلاق #اخلاق #قرآن #قرآن_کریم #سوره_عصر #آیت_الله_کاظم_صدیقی #کاظم_صدیقی 🆔 eitaa.com/Sadighi_ir2/ 🆔 telegram.me/Sadighi_ir2/ 🆔 instagram.com/Sadighi_ir2/ 🌐 www.Thaqalain.ir