ملامحمدمحسن فیض کاشانی، حکیم، محدث، مفسر، شاعر و عارف نامی قرن یازدهم هجری در سروده‌های خود به مدح و ثنای حضرت مهدی (عج) پرداخته است. وی در یکی از مهم‌ترین سروده‌های خود که اولین بیت دیوان حافظ را تضمین است، این چنین ارادت خود را به صاحب الزمان (عج) ابراز می‌دارد: الا یا ایها المهدى، مدام الوصل ناولها که در دوران هجرانت بسى افتاد مشکل‌ها صبا از نکهت کویت نسیمى سوى ما آورد ز سوز شعله شوقت چه تاب افتاد در دل‌ها چو نور مهر تو تابید در دل‌هاى مشتاقان ز خود آهنگ حق کردند و بربستند محمل‌ها  دل بى‌بهره از مهرت، حقیقت را کجا یابد حق از آیینه رویت، تجلى کرد بر دل‌ها  شب تاریک و بیم موج و گردابى چنین هایل ز غرقاب فراق خود رهى بنما به ساحل‌ها اگر دانستمى کویت، به سر مى‌آمدم سویت خوشا گر بودمى آگه، ز راه و رسم منزلها 🌹صدرا🌹