دست خودم نیست اگر غبطه میخورم؛ به قطره های آب وضویت، که صورت و دست و پایت را بوسه می‌زنند؛ به دانه های تسبیحت، که مدام نوازششان میکنی؛ به آسمان، به ماه، به خورشید، که تماشایت میکنند؛ دست خودم نیست اگر آرزو دارم جای این‌ها باشم؛ دلتنگت هستم پدر!